sobota, 24 sierpnia 2019

Kinowa jazda obowiązkowa: Johny poszedł na wojnę, film o wojnie i niedostosowaniu, inspiracja teledysku i piosenki One zespołu Metallica


Film Daltona Trumbo z 1971 roku jest nie do końca o wojnie, mimo że tak wynika z tytułu. 

Joe (w tej roli Timothy Bottoms) jest młodym chłopakiem i ma dziewczynę, ale nadchodzi czas wojny  postanawia na nią pójść. Tak rozumie patriotyzm. Jednak jego dziewczyna, Kareen (w tej roli Kathy Fields) próbuje go od tego pomysłu odwodzić, co się jej nie udaje. I staje się najgorsze... 

Johny traci nie tylko wszystkie kończyny ale i twarz. Nie traci za to świadomości i mózgu. Jest w szpitalu, gdzie pojawiają się sprzeczne diagnozy na temat jego stanu i metod leczenia.  Jedni uważają, że jego odruch są nieświadome, inni - co jest zgodne z prawdą, że czuje, rozumie i słyszy.
Sam bohater ma problem, nie dość że nie umie określić gdzie i z kim jest, to nie potrafi też mierzyć czasu. Jednak wszystko zmienia się, kiedy zaczyna rozmawiać z Jezusem (w tej roli Donald Sutherland) i kiedy pojawia się w jego pokoju pielęgniarką z którą nawiązuje nić porozumienia i uczucia. 

Rozmowa z Jezusem, jest moim zdaniem, jedną z kluczowych w całym filmie. Chodzi o to, że Johnyego prześladują koszmary - chodzą po mim w nocy szczury. 

Jezus wyjaśnia mu, że tak na prawdę życie to sen, z tym że sny dzienne kontrolujemy my - ludzie, a sny nocne kontrolują nas. Więc chodzący po Johnym szczur musi być snem nocnym, inaczej ten dawno by go strącił...  Johny bardzo entuzjastycznie przyjmuje taką narrację, jednak po chwili refleksji oświadcza, że nie mógłby strącić szczura, bowiem jest kawałkiem mięsa które nie ma rąk... Jezus odpowiada na to, że  skoro tak, to pozostaje mu jedynie czekać na cud.... To sytuacja w której nawet wiara pozostaje bezradna...


Film jest mocno odlotowy, mamy przeplatanie fantazji z realiami, teraźniejszości ze wspomnieniami. Jest to niewątpliwie potępienie wojny, o czym świadczy choćby ostra wymiana zdań między kapelanem a kapitanem szpitala wojskowego. Jednak na pewno uwagę zwraca coś zupełnie innego. Film bowiem, porusza kilka głębszych problemów. 

Pierwszy z nich to pokazanie, jak społeczeństwo nie potrafi poradzić sobie z niedostosowaniem. Oczywiście w filmie niedostosowanie głównego bohatera przybiera charakter skrajny. Johny wie jak można mu ulżyć, chciałby występować w cyrku obwoźnym, jednak otoczenie zdaje się słuchać jedynie siebie, i za niego decyduje co będzie lepsze... Podobna sytuacja ma miejsce, kiedy główny bohater  postanawia umrzeć. Znowu inni wiedzą co jest dla niego lepsze... 

Świat pełen jest osób niedostosowanych. Zapewne nie w tak znacznym stopniu. I świat ma poważne kłopoty, żeby poradzić sobie z ludźmi w depresji, z osobami nie potrafiącymi żyć w społeczeństwie, z ludźmi w śpiączkach, letargach... W czasach fabuły filmu jednak mimo wszystkich ułomności walczono o życie głównego bohatera, nawet wbrew jego woli... Dzisiaj jest zgoła odwrotnie, czego dowodzą ostatnie przypadki z UK i Francji...

Wydaje się że film  Johny poszedł na wojnę zainspirował muzyków zespołu Little Nemo do napisania piosenki Johny bierze pistolet z doskonałej płyty chłodnofalowej pt. Dźwięki z poddasza (pisaliśmy o niej TUTAJ): 

Johny bierze pistolet

Johny jest samotny w swej wyobraźni
Kiedy jesienne kolory go ochładzają
Pamięta ten dzień
Kiedy Mary przyszła do niego i powiedziała:
"To na zawsze..."

Teraz Johny nie może zrozumieć
Dlaczego Mary nigdy nie dotknie jego dłoni... Dlaczego? Dlaczego?

Johny jest samotny w wyobraźni
Czuje jesień jest tutaj, daje mu znaki
Myśli o pociągu
Którym kiedyś chłodnym rankiem jechał w deszczu
Dlaczego tym pociągiem?

Johny jest samotny w wyobraźni
Wie że zima jest blisko
Czeka w milczeniu
I tak aby usłyszała pielęgniarka szepcze
"Chcę umrzeć" 


ISOLATIONS: Zastrzegamy sobie prawa autorskie do tłumaczenia tekstu




I na koniec warto dodać, że podczas oglądania filmu nie mogłem pozbyć się uczucia, że gdzieś to już widziałem. No tak... choć twórczość zespołu Metallica odbiega stylem od tego, prezentowanego na naszym blogu, warto odnotować, że fabuła filmu zainspirowała muzyków do napisania tekstu piosenki One, jak i nagrania teledysku, z urywkami omawianego dziś dzieła w roli głównej...

      
Tekst piosenki:

I can't remember anything/ Nic nie pamiętam
Can't tell if this is true or dream/ Nie wiem, czy to prawda, czy sen
Deep down inside I feel to scream/ Głęboko w środku krzyczę
This terrible silence stops me/ Ta straszna cisza mnie powstrzymuje
Now that the war is through with me/ Teraz, gdy wojna się dla mnie skończyła
I'm waking up, I cannot see/ Budzę się i nic nie widzę
That there is not much left of me/ N
iewiele ze mnie zostało 

Nothing is real but pain now/ Nic nie istnieje, poza bólem
Hold my breath as I wish for death/
Wstrzymuję oddech, jakbym chciał śmierci 

Oh please, God, wake me/ Proszę Boże obudź mnie
 

Back to the world that's much too real/ Powrót do świata, który jest zbyt realny
In pumps life that I must feel/
W pompach życie, które muszę poczuć

But can't look forward to reveal/ Ale nie mogę patrzeć w przyszłość
Look to the time when I'll live/ Na czas, kiedy będę żyć
Fed through the tube that sticks in me/ Karmiony przez rurkę, która we mnie się wbija 
Just like a wartime novelty/ Zupełnie jak wojenna nowość 
Tied to machines that make me be/ Związany z maszynami, które mnie tworzą
Cut this life off from me/ Odetnij mi to życie 
Hold my breath as I wish for death/ Wstrzymaj oddech, jakbym chciał śmierci 
Oh please, God, wake me/Och, Boże, obudź mnie

Now the world is gone, I'm just one/ Teraz świat zniknął, jestem sam jeden
Oh God, help me/
Boże, pomóż mi

Hold my breath as I wish for death/ Wstrzymaj oddech, chcę śmierci 
Oh please, God, help me/ Och, Boże, pomóż mi 

Darkness imprisoning me/ Ciemność mnie uwięziła
All that I see/ Wszystko co widzę
Absolute horror/ Absolutny horror 
I cannot live/ Nie mogę żyćI cannot die/ Nie mogę umrzećTrapped in myself/ Uwięziony w samym sobie
Body my holding cell/
W ciele mojej celi

Landmine has taken my sight/ Mina lądowa zabrał mój wzrok
Taken my speech/ Mowę
Taken my hearing/ Słuch
Taken my arms/ Ramiona
Taken my legs/ Nogi
Taken my soul/ Duszę
Left me with life in hell/ 
Zostawiła mnie z życiem w piekle


ISOLATIONS: Zastrzegamy sobie prawa autorskie do tłumaczenia tekstu

Każdy z nas nosi w sobie Johnyego, pytanie tylko kiedy przyjdzie pora na czas uświadamiający nam, że żyjemy w piekle. 

Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.  

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz