Jarek Kubicki ur. 1976 r. (taką zdrobniałą formę imienia oficjalnie używa) jest utalentowanym artystą i projektantem stron internetowych, który osiągnął sukces komercyjny oraz zdobył uznanie wielu profesjonalnych gremiów, w czego efekcie stał się autorem kampanii reklamowych znaczących marek, twórcą okładek płyt CD takich zespołów jak Closterkeller, Moonlight, Agonized by Love, Artrosis oraz stron internetowych: portalu Sztuki Gotyckiej stworzonego sześć lat temu wspólnie z Bartoszem Hervym, internetowej galerii malarki Ewy Skierskiej, oficjalnej strony zespołu muzycznego Agonized by Love a także strony internetowej Zdzisława Beksińskiego (LINK). Jego prace pojawiały się w publikacjach takich jak magazyn Practical Photoshop, brał także udział w kilku wystawach zbiorowych w swojej części świata; Polska, Belgia i Rumunia. Nic dziwnego, że został laureatem prestiżowych nagród w dziedzinie kreacji internetowej: American Design Award czy Favorite Webside Award.
Kubicki jest profesjonalnym fotografem po Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i w swoich grafikach cyfrowo łączy fotografię z zeskanowanymi elementami wykonanymi tradycyjnymi technikami graficznymi, za pomocą farby lub tuszu. W rezultacie powstają oryginalne kolaże, w których rzeczywistość miesza się z fikcją, świat realny ze snem, który czasem przeradza się w koszmar… Wspomnieliśmy o Beksińskim, ale trzeba również przypomnieć H. R. Gigera, i jego kreacje potworów (TUTAJ) , bo ich obu Kubicki obficie cytuje. Jego warsztat jest perfekcyjny, więc bez problemu zanurza swoje dzieła w mrocznym, surrealistycznym nastroju, który z łatwością narzuca widzowi. Ten roztapia się w zaoferowanym świecie i zaczyna błądzić po pełnych tajemnic manowcach, uwiedziony pajęczą kreską i subtelnym światłocieniem.
W centrum tych prac jest zwykle kobieta, oczywiście zawsze piękna, o idealnych proporcjach ciała, co da się zauważyć, nawet jeśli jest pokazywana tylko fragmentarycznie, jak gdyby była tworem z mgły natychmiast po tym gdy przybierze kształt obracającym się w niebyt. Ale ta wycinkowość ratuje obrazy przed kiczowatością i nadaje im rys świeżości - widz ma szansę sam uformować w wyobraźni niewidoczne kształty, stając się współautorem dzieła. Inne prace z mrocznymi krajobrazami, z formami znanymi już z obrazów Beksińskiego, tworzą niezwykłą jakość.
Plastyk oprócz działalności artystycznej udziela się także społecznie. Jest członkiem lewicowego ugrupowania Razem, pisze bloga (LINK), a podczas Pandemii na znak protestu przeciwko przepisom zapobiegającym rozprzestrzenianie się epidemii stworzył interesujący cykl obrazów, w których wykorzystał znane arcydzieła, lecz z dodanymi sylwetkami policjantów, bo podobno jak mówił w jednym z wywiadów w Polsce pojawiło się wiele doniesień o nadużyciach policji w związku z kwarantanną, ludzie są karani za zwykłą jazdę na rowerze czy bieganie, nawet jeśli są sami i z dala od osiedli. Powstałe prace nie dość że są dowcipne, to jeszcze z dobrze wykonane technicznie, z postaciami policjantów nie odbiegającymi stylistycznie od reszty (można je zobaczyć TUTAJ).
Kubicki opublikował w związku z tym galerię zdjęć polskich raperów, wśród których umieścił czołowych polskich polityków i tak jeszcze to opisał: Gdy pewnego wiosennego dnia 1992 roku, prosto z Bronksu, do Matiego zadzwonił Janusz C(r)ool i zaproponował, by razem pisali historię amerykańskiego hip hopu, nikt nie domyślał się, że niemal 30 lat później będzie o nich mówiła cała Polska. Do Matiego i C(r)oola dołączył wkrótce Andrzej "Dude", i tak narodziła się legenda Boombox Terror, czyli najbardziej bezkompromisowo ustawionych potencjometrów w Bronksie i okolicach (LINK). Dla tych, którzy może nie załapali ironii albo nie znają polskich realiów - Janusz C(r)ool to znany ze swoich kontrowersyjnych wypowiedzi Janusz Korwin Mikke, Mati to obecny premier Mateusz Morawiecki, a Andrzej „Dude” to Prezydent RP Andrzej Duda.
Z kolei dość dyskusyjnym (według nas) i chyba chybionym był pomysł porównania niezależnego śledztwa w sprawie katastrofy smoleńskiej z 2010 roku do Latającego Cyrku Monty Pythona w memach zamieszczanych na blogu dlaczego nie napalm (LINK). Wydaje się, że artysta swoją wiedzę o postępach tego śledztwa czerpał wyłącznie z prasy bulwarowej. Co interesujące - sam Kubicki przestał zamieszczać wpisy po wstępnych publikacjach całości raportu w 2017 roku. Czemu? Nie będziemy dalej tego drążyć i oceniać tej aktywności, bo mamy swoje zdanie na ten temat…
Z tego co jednak widzimy działalność Jarosława Kubickiego jest bardzo wszechstronna, od sztuki po grafomaństwo i od infantylnej satyry po politykę, a jeszcze pewnie nie są to wszystkie projekty w które jest zaangażowany bohatera dnia na naszym blogu.
Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz