Joy Division w książce Shadowplayers Jamesa Nice'a cz.10: Ian Curtis - Napięcie jest zbyt wielkie

 

Poprzednie części streszczenia fragmentów poświęconych Joy Division w książce Jamesa Nice'a można odszukać (kolejno od pierwszej do dziewiątej) TUTAJ, TUTAJ, TUTAJ, TUTAJ, TUTAJ, TUTAJ, TUTAJ, TUTAJ i TUTAJ.

Jesteśmy w okolicach Wielkanocy 1980 roku. Mimo kiepskiego stanu zdrowia Iana Curtisa cały czas odbywały się koncerty Joy Division. Dobre recenzje zespół uzyskał po koncertach Factory by the Moonlight (bootleg z tych występów omówiliśmy TUTAJ). Nie uczestniczył w nich Martin Hannett - ten zajmował się realizacją nagrań zespołu U2 - w tym celu udał się do Dublina. Bono wtedy powoływał się na Unknown Pleasures i Low Bowiego jako podstawowe źródła inspiracji (opisywaliśmy w szczegółach tą współpracę TUTAJ).

Ich demo nie podobało się Hannettowi, ale polubił piosenkę 11 O'Clock Tick Tock. 

Joy Division po nieudanych koncertach w Rainbow i Moonlight w Londynie (warto zobaczyć TUTAJ) zagrali w Malvern Winter Gardens (warto zobaczyć TUTAJ) gdzie dołączyli do nich Section 25. Krótko poźniej Curtis popełnił pierwszą próbę samobójczą (6.04.1980) przedawkowując barbituraty. Zabrali go do szpitala na płukanie żołądka. Tak napisał do Annik Honore: To były bardzo trudne dwa tygodnie, a w końcu równowaga została zniszczona w niedzielną noc. Joy Division to tak wielka odpowiedzialność nie tylko dla mojego zdrowia i spokoju ale też z powodu tego, że zależy ode mnie przyszłość innych. Napięcie jest zbyt wielkie. Najchętniej uciekłbym stąd, schował się w jakiś kąt by uniknąć odpowiedzialności i decyzji. Wszystko wymyka się z rąk i czuję, że nigdy już nic nie będzie takie samo (warto zwrócić uwagę, że Curtis niemal cytuje fragmenty swoich tekstów, choćby New Dawn Fades).

Dwa dni po nieudanej próbie samobójczej Curtis miał wystąpić w Bury - co dokładnie opisaliśmy już wcześniej (TUTAJ i TUTAJ). Middles uzupełnia podawane już wcześniej przez nas informacje wskazując, że to Rob Gretton był pomysłodawcą zastąpienia Iana przez dwóch innych wokalistów: Hempsala i Toppinga. 

Rob odwiedził Iana w szpitalu i namówił do występu w Bury, co było błędem. Nikt nie wie, czym go zmotywował, Ian był człowiekiem podatnym na sugestie, ponadto prawdopodobnie chciał się podnieść po upadku, jakim była próba samobójstwa. Podczas koncertu doszło do awantury (opisanej TUTAJ). Przytoczone są wspomnienia Tony Wilsona, jak zastał Iana w restauracji na górze i jak go pocieszał (warto zobaczyć TUTAJ). 

Hempsal za swój występ dostał 5 GBP i numerowany singiel Atmosphere, podczas gdy Ian wrócił do szpitala. 11.04. wystąpił w Russel Club a w kolejny weekend w Ajanta Cinema w Derby, niemniej perspektywa dwutygodniowej trasy po USA wprawiała go w przerażenie. Przytoczone są wspomnienia Stephena Morrisa, który jednoznacznie stwierdza, że analiza tekstów Curtisa prowadzi do wniosku, że śpiewał on o sobie samym i swoich problemach (co stoi w sprzeczności z opinią Jona Savage'a - warto zobaczyć TUTAJ). Pogarszający się stan zdrowia wokalisty zespołu prowadzi do dowołania serii koncertów, m.in. w Middlesborough, Edynburgu, Stirling czy Liverpoolu. 19.04. zespól zagrał w Ajanta Cinema w Derby, a później, 2.05. ostatni swój koncert w historii w sali Birmingham University.

Wkrótce wydarzyła się tragedia, która zakończyła definitywnie działalność zespołu.

O tym w kolejnej części streszczenia. Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.