Bez niego kariera Joy Division byłaby inna. To on odpowiadał za wydanie debiutu zespołu, albumu Unknown Pleasures (wydał go za spadek po matce), który dziś uważany jest za najlepszy debiut w historii rocka. A ponieważ opisaliśmy już na naszym blogu życiorysy wielu osób z kręgu zespołu (warto popatrzeć na prawy pasek gdzie zawarliśmy linki do streszczeń), dziś kolej na pierwszą część opowieści o Tony Wilsonie. Książka, którą zaczynamy dziś omawiać znalazła się w naszych rękach dzięki Tony'emu Costello, którego serdecznie pozdrawiamy.
Część pierwsza streszczenia była TUTAJ, druga TUTAJ, trzecia TUTAJ, czwarta TUTAJ, piąta TUTAJ, szósta TUTAJ,siódma TUTAJ, ósma TUTAJ, dziewiąta TUTAJ, dziesiąta TUTAJ, jedenasta TUTAJ, dwunasta TUTAJ, trzynasta TUTAJ, czternasta TUTAJ a piętnasta TUTAJ, szesnasta TUTAJ.
Nowy program Tony prowadził z Lucy Meacock. Dziennikarka dołączyła do Granada z London Plus.
W 1990 roku doszło do incydentu. W studiu wybuchła bójka. Tony został pokonany przez zamaskowanego zapaśnika Kendo Nagasaki, a makijażystka Granady miała potrzebować szpitala, żeby leczyć kręgosłup. Oczywiście cały spektakl był ustawką.
Magistrat dał Haciendzie sześciomiesięczne odroczenie zamknięcia, pod warunkiem, że w klubie zajdzie pozytywna zmiana. Policja raportowała o większej kontroli. Tony jednak cały czas miał obawy przed przemocą gangów, Tony wszędzie chodził w towarzystwie ochroniarza, a Yvette bała się, że go postrzelą.
Niestety atmosfera w klubie zaczęła się psuć. Doszło do dwóch poważnych incydentów. Pierwszym był atak nożem na mężczyznę. Połowa jego nosa i twarzy zwisała z głowy. Drugi - zaatakowany został portier. Poza tym ludzie z klubów robili bałagan w mieście, więc Policja była zdania, że jeśli zamknie się kluby będzie spokojniej i nie będą mieli problemów. Wszystko dodatkowo komplikowały walki gangów w klubie i jego okolicy.
C.D.N.
Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz