Raúl Cantú urodził się w Meksyku w 1964 roku, ale jest jednym z tych artystów, którzy zafascynowany pomysłowymi możliwościami fotografii i technologii wykorzystuje możliwości sztucznej inteligencji, co jest zresztą zgodne z jego wykształceniem. Studiował systemy komputerowe w Instituto Tecnológico y de Estudios Superiores de Monterrey (ITESM) i niemal od zawsze interesował się możliwościami komputerów do tworzenia obrazów. W 2011 roku zaczął fotografować i od razu jego prace zostały zauważone - były publikowane w książkach, międzynarodowych czasopismach i katalogach, w tym w pięciu tomach Lo Mejor de la Fotografía de Naturaleza en México i trzech tomach Riqueza Natural de México a także pokazywano je na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych.
Co sprawia, że są popularne? Sam artysta tak to wyjaśnia: Moje prace łączą dziedzinę optycznych nierzeczywistości, równoległych światów, powtórzeń i alternatywnych scenariuszy. Mój dyskurs artystyczny szukając magicznej strony rzeczywistości obejmuje także kontemplacyjne połączenie czasu, wieczności i ulotności. Snopy światła splecione z lśnieniem cieni to nic innego jak manifestacja istnienia. Używam technologii jako środka wyrazu, konceptualizacji mojej pracy (LINK).
I rzeczywiście proponuje widzom różnorakie kreacje. Cykl Manipulation of the Instant na przykład jest produktem ubocznym wykonywanych fraktali, dzięki którym prace Raúla pokazały miedzynarodowe galerie i organizatorzy wystaw m. in. w Stanach Zjednoczonych, Włoszech, Austrii, Kanadzie i Francji. Potem, w ślad na pierwszymi efektami, przyszły następne: zdjęcia zderzających się kropel cieczy, takie jak: Liquid Expressions, Ether a także inne.
W jednej z ostatnich serii Deep Dreams w nowatorski sposób łączy umiejętności fotograficzne i cyfrowe. W zasadzie był to pierwszy cykl prac stworzony przez fotografa tylko z użyciem cyfrowych algorytmów. W związku z tym wato zadać sobie pytanie: czy to sztuczna inteligencja jest narzędziem czy twórcą i artystą? Zapytany o to Raúl odpowiedział, że według niego świadomość i emocje pochodzą od artysty. Sztuczna inteligencja to narzędzie, jak aparat dla fotografa. Wokół tego toczy się wiele dyskusji, podobnie jak w świecie sztuki wraz z nadejściem fotografii.
Przykładem takich emocjonalnych możliwości tego konkretnego twórcy jest cykl zdjęć (obrazów cyfrowych) Algoritmi. Dotyczą one samotności, bo były wykonywane podczas lockdownu, dlatego możemy na nich zobaczyć miejsca powszechnie kojarzone z uczuciem izolacji i odosobnienia: pustynie, pejzaże morskie, pojedyncze chaty, opuszczone wioski, ludzie, którzy samotnie wędrują po okolicy…
W jego pracach a może raczej emocjonalnych koncepcjach pobrzmiewają romantyczne i egzystencjalne echa Caspara Davida Friedricha, Edwarda Muncha, realistów z końca XIX wieku, a może to tylko złudzenie, wytwór naszej wyobraźni?
Jeśli zainteresowała cię ten rodzaj twórczości więcej fotografii Raúla Cantú znajdziesz TUTAJ.
Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz