Z mojej płytoteki: Sade i Stronger than Pride, ale co ?

 

Wiadomo co, to jasno wynika z tekstu trzeciego albumu w dorobku Sade (z 1988 roku): 

Nie będę udawać, że mam zamiar przestać żyć
Nie będę udawać, że jestem dobra w przebaczaniu
Ale nie mogę cię nienawidzić
Chociaż próbowałam

Nadal naprawdę cię kocham
Miłość jest silniejsza niż duma
Nadal naprawdę cię kocham

Siedzenie tutaj i marnowanie czasu
Byłoby jak
Czekanie na wzejście słońca
To aż nazbyt jasne, że rzeczy przychodzą i odchodzą
Siedzę tutaj i czekam na ciebie
Wolałabym poczekać na zimę
Będzie zimno
Może nawet
Bądź śniegiem
Nadal naprawdę cię kocham
Miłość jest silniejsza niż duma

To jednocześnie otwierająca, jak i najlepsza piosenka z tego albumu. Ale jest tutaj kilka innych perełek bo to płyta doskonała na takie dni jak obecnie, kiedy już po 15:00 zaczyna się szarówka...

Kolejny utwór to wielki letni hit zespołu z listy Billboardu, chodzi o utrzymany w rytmie R&B utwór Paradise. Należymy do siebie więc jest rajsko, mówiąc w skrócie. Nothing Can Come Between Us to z kolei piosenka o wielkiej miłości, w której nic nie jest w stanie rozdzielić kochającej się pary.

Hej kochanie, nic nie może nadejść, nic nie może nadejść

Nic nie może stanąć między nami

Pora na jaśniejszy moment albumu, piękną i nastrojową balladę Haunt Me...

Nawiedzaj mnie w snach
Jeśli proszę
Twój oddech jest teraz ze mną
I zawsze

Jest jak powiew wiatru

Jeśli kiedykolwiek we mnie zwątpisz
Jeśli jest to pomoc, której potrzebujesz
Nigdy nie waż się we mnie wątpić

A jeśli chcesz spać
Będę cicho
Jak anioł
Tak cicha, jak tylko może być twoja dusza
Gdybyś tylko wiedział
Miałeś takiego przyjaciela jak ja...

Jeśli kiedykolwiek we mnie zwątpisz
Jeśli jest to pomoc, której potrzebujesz
Nigdy nie waż się we mnie wątpić

Turn My Back on You nieco ożywia klimat ale nie jest to szczytowy moment albumu. Za to znacznie lepiej wypada Keep Looking. Chodzi o ciągłe poszukiwanie przeznaczenia, mimo tego, że inni nas zniechęcają. Piosenka mocno optymistyczna. Za to Clean Heart delikatnie przynudza. Chyba to najsłabszy moment w dodatku mocno przesłodzony. Na szczęście wybudza nas Give It Up. 

Daję ci to wszystko
Nie mogłabym dać ci więcej, nawet gdybym próbowała
Daję ci moją miłość
Daję Ci wszystko, co czuję w środku
Daję ci moje życie
To nie jest kłamstwo
Mówię tylko prawdę
Daję ci moją miłość
Myślę, że mogłabym nawet dla ciebie umrzeć
 

I Never Thought I'd See the Day to kolejny nastrojowy i znakomity utwór, z typowym dla Sade wokalem. Wielka artystka, współautorka całego repertuaru na albumie pokazuje nam swoje możliwości głosowe.  

Rzuciłeś cień na moje życie
Rzuć cień na miłość
On zabrał schronienie z mojego życia
Przyjęłam schronienie kłamstwa
Widziałam to w twoich niespokojnych oczach
Prawdę, którą ukrywałam
Prawdę, której nie mogłeś ukryć

Ale nigdy nie myślałam, że dożyję tego dnia
Wiedziałam, że będę potrzebowała cudu, żebyś został
Wiedziałam, że potrzebuję cudu
I nigdy nie myślałam, że dożyję tego dnia

Rzucasz cień na miłość
Przyjęłam schronienie w kłamstwie
Zabrał schronienie z mojego życia

Chciałabym, żebyś mógł mnie chronić
Chroń mnie teraz
Potrzebuję cudu
I nigdy nie myślałam, że dożyję tego dnia

No koniec mamy Siempre Hay Esperanza, czyli bardzo dobry utwór instrumentalny. 

Całkiem niezła płyta, a my spójrzmy do wywiadu, jakiego w 1985 roku artystka udzieliła magazynowi Spin (LINK). Wspomina tam o swojej rodzinie i kłopotach na początku kariery. Najważniejsze jednak jest jej podejście do muzyki, Sade bowiem twierdzi, że nie lubi dzielenia muzyki na gatunki. Jej zdaniem muzyka jest czymś, co powinno być dostępne dla wszystkich ludzi. Ale tak nie jest bowiem kluby zwykle specjalizują się w określonych gatunkach, np. heavy metal, pop itd. 

Artystka wspomina też, że od zawsze słuchała czarnej muzyki. Zawsze lubiła w niej brzmienie czarnego głosu. Uważa, że jeśli coś jest wystarczająco dobre, ludzie i tak to odnajdą, i zostanie to wystawione na światło dzienne. 

Tak jak jej muzyka, została zauważona bo artystka miała wierną publiczność.

Co Sade robi dzisiaj można dowiedzieć się z naszego tekstu TUTAJ.

A my jeszcze do Sade i jej klimatycznej muzyki jeszcze wrócimy. 

Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie. 

Sade Love Is Stronger Than Pride, producent: Sade, EPIC 1988, tracklista: Love Is Stronger Than Pride, Paradise, Nothing Can Come Between Us, Haunt Me, Turn My Back on You, Keep Looking, Clean Heart, Give It Up, I Never Thought I'd See the Day, Siempre Hay Esperanza.

Co się dzieje z nimi dzisiaj: Sade

Sade, czyli Helen Folasade Adu, niedawno obchodziła 62 urodziny. Urodziła się 16 stycznia 1959 roku w Nigerii lecz od 4 roku życia mieszka w Wielkiej Brytanii, bo jej rodzice gdy była mała rozstali się. Anne Hayes (matka Sade) wróciła do Anglii, zabierając ze sobą córkę i jej starszego brata (Banji), Zamieszkali razem z dziadkami w pobliżu Colchester w hrabstwie Essex, a ojciec Sade pozostał w Nigerii. Dziadek piosenkarki był katolikiem o poglądach socjalistycznych, typowym rolnikiem. Jego przodkowie związani byli z utopijną wspólnotą Whiteway, utworzoną na przełomie XIX i XX wieku głoszącą idee powrotu do ziemi, promowanych przez Lwa Tołstoja w Rosji, co zaważyło na poglądach artystki (LINK).

Gdy Helen skończyła 11 lat, zamieszkała z matką, która była pielęgniarką. To podają wszelkie biogramy artystki. I niby wszystko o niej wiadomo, lecz powielane sztampowe dane świadczą raczej o tym, że piosenkarka bardzo zazdrośnie strzeże swojej prywatności. Prawie nie udziela wywiadów. Kontaktuje się z mediami tylko wtedy, gdy ma coś do zakomunikowania. Jak wówczas gdy ogłosiła, że wspiera swoją jedyną córkę Mickailia Ila Adu (ur. 1996 r.) która dokonała w 2016 roku zmiany płci i teraz ma na imię Izaak Theo Adu…

Brytyjska wokalistka, autorka tekstów, projektantka mody i aktorka, jest częścią zespołu założonego przez nią w 1982 roku i nazwanego od jej imienia. Grupa, której jest twarzą składając się jeszcze z klawiszowca Andrew Hale, basisty Paula Denmana, perkusisty Paula Cooka (odszedł w 1984) i saksofonisty Stuarta Matthewman, jest wyjątkowo trwała. Pomimo nieuniknionych tarć pozostają razem już prawie 40 lat. Podobno dlatego, że Sade, nazywana przez pozostałą trójkę muzyków cioteczką trzyma ich twardą ręką. W rezultacie zespół wydał 6 albumów, które w październiku ubiegłego roku zostały zremasterowane w Abbey Road Studios i ponownie opublikowane w wersji winylowej, w zestawie pudełkowym, zatytułowanym This Far. Jest tam, przypomnijmy:   Diamond Life (1984), Promise (1985), Stronger Than Pride (1988), Love Deluxe (1992), Lovers Rock (2000) i Soldier of Love (2010) (LINK).

Po wydaniu ostatniego albumu zespół wkroczył w okres przerwy i wydał tylko dwie nowe piosenki - Flower of the Universe z 2018 roku do filmu Disneya A Wrinkle in Time i The Big Unknown, do filmu Widows Stevea McQueena.

Pomimo wielkiej popularności Sade rzadko koncertuje. Nie na darmo przez przyjaciół nazywana jest Howie, na cześć milionera pustelnika Howarda Hughesa. Ostatnia trasa koncertowa w 2011 roku związana z promocją płyty wydanej wcześniej trwała osiem miesięcy.

Większość koncertów miała miejsce w Stanach Zjednoczonych (aż 59), gdzie album Soldier of Love przed dłuższy czas był nr 1, podczas gdy w Wielkiej Brytanii osiągnął miejsce 4 (LINK).

W 2018 roku Stuart Matthewman, wyjawił, że legendarny zespół pracuje nad nowym albumem, który ma być kontynuacją Soldier of Love (2010). Płyta miała zostać wydana w ubiegłym roku, lecz muzycy uznali, iż poczekają z nią do końca pandemii. Na razie spotykają się więc w domu Sade Adu w Gloucestershire, aby dopracować długo oczekiwany album. Właśnie jego zapowiedzią jest pojawienie się This Far (LINK). 

Dom w Gloucestershire jest ostoją Sade. Kupiła go w 2005 roku na wsi Cotswolds, czyli blisko miejsca gdzie mieszkali jej dziadkowie. Mieszka tam od 2007 roku ze swoim trzecim partnerem Ianem Wattsem z wykształcenia chemikiem, który jest byłym żołnierzem Royal Marine i byłym strażakiem. Para wychowała razem dwoje dzieci, Sade córkę, a Ian syna Jacka, każde z poprzednich związków (LINK).  

Za zasługi dla rozwoju brytyjskiej sceny muzycznej Sade została doceniona w Wielkiej Brytanii państwową nagrodą OBE w 2002 roku i CBE w 2017.

Reszta zespołu cierpliwie dotrzymuje jej kroku. Najbardziej interesującym z towarzyszących jej muzyków wydaje się być Stuart Matthewman (ur. 1960 r.), znany także jako Cottonbelly, który komponuje i pisze teksty a także gdy trzeba staje się producentem. Stuart pozostaje dość aktywny w świecie muzycznym: ułożył muzykę do filmów, m. in: Northfork (2003),  The Astronaut Farmer (2006) The Erotic Dreams Of The Chelsea Hotel  (2016) oraz filmu telewizyjnego Nelsona Georgea:  Life Support  (2007). Współpracował i był producentem płyt innych muzyków: Maxwella przy jego pierwszych trzech albumach, oraz Palomy Faith. Jako Cottonbelly, Stuart wydał elektroniczny album  X Amounts Of Niceness  (2010) i był producentem remiksów kilku artystów: Janet Jackson, Gregory Isaacs i The Isley Brothers. Ostatnio z piosenkarką, autorką tekstów i multiinstrumentalistką Vanessą Bley, córką legendarnego Jazz Paula Bley, utworzył zespół Twin Danger. 

W efekcie pojawiła się ich wspólna płyta wydana w roku 2015.

Ma syna Claya. A oprócz muzyki także inne hobby, jest zapalonym rowerzystą, trenującym i ścigającym się w nowojorskim zespole RBNY Racing (LINK).  

Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainsteamie.