Z mojej płytoteki: New Model Army i No Rest For The Wicked - simple is beautiful

Pierwsze wydawnictwo zespołu opisaliśmy TUTAJ. Rok później wydają omawiany dziś album, w składzie Justin Sullivan (śpiew, gitara), Stuart Morrow (bas, śpiew), Robert Heaton (perkusja). Ten ostatni jest współautorem dwóch piosenek, reszta to dzieło duetu Sullivan i Heaton, lub samego lidera zespołu. Warto dodać, że to pierwsze wydawnictwo dla EMI, i ostatnie zrealizowane z Heatonem.

W wywiadzie z zespołem przeprowadzonym w czasie trasy promującej album No Rest For The Wicked, Sullivan wykłada filozofię swojej obecności na rynku rocka. Pada stwierdzenie, że nie są na nim dla narkotyków, dziewczyn i sławy - wszystko to jest iluzją. Zespół nie powstał dla mass mediów i dziennikarzy. Ich filozofią było granie koncertów za dowolną opłatą. Jeśli wchodzi się na scenę szybko, to i szybko się z niej spada. Jeśli żyje się po to żeby wywierać presję na media, to od tej presji się umiera twierdzi Sullivan. Ich korzenie to autentyzm, nie poza. Heaton z kolei stwierdza, że praca muzyka w zespole jest bardzo ciężka, ale jednocześnie satysfakcjonująca. Starają się robić najlepszą muzykę jaką potrafią. Album jest jak biblioteka gdzie przez rok kolekcjonowano różne książki. W każdym razie w tym myniwywiadzie zespół jawi się jako kompletnie antysystemowy i niezainteresowany udziałem w wielkim biznesie muzycznym. A ich muzyka? 

Zaczynają ostro i przebojowo od Frightened. Obojętność brytyjskiego społeczeństwa zaangażowanego w wyścig szczurów, jakże charakterystyczna cecha Brytyjczyków w tamtych latach.  

To wszystko widać dziś na ulicach, ale ty, ty znalazłeś miejsce, w którym możesz się ukryć
Zbyt zajęty wyścigiem szczurów, przechodzisz obok
Twoją jest twarz zupełnie nowej Wielkiej Brytanii z klapkami na oczach
Znajdź sobie pozycję i trzymaj się drogiego życia
Jesteś taki przestraszony, wszyscy są tak przestraszeni
Gazety mówią o gwałtach i morderstwach, o wszystkim, co chcesz usłyszeć
Złe wieści w radiu – znajdziesz sposób na zdefiniowanie swojego strachu
Więc nigdy nie zabieraj autostopowiczów, nigdy nie rozmawiaj z nieznajomymi
Uwierz, że świat za twoimi zaryglowanymi drzwiami jest zły
Jesteś taki przestraszony, wszyscy są tak przestraszeni

Jesteś po prostu ofiarą własnych złych snów
Chociaż ludzie są tacy sami, jak ty
Ale przez ślepotę w swoich oczach
Przez jedną minutę widzę, jak lśnią
Kochaj mnie . . nie będziesz mnie kochać? Ale oni wszyscy się odwracają

Nigdy o nic nie walczysz, zawsze odwracasz twarz
I nigdy nie wdajesz się w kłopoty, niech całe zło się dzieje samo
Więc gdy dziewczyna krzyczy na ulicy pod oknem, podkręcasz telewizor
Być może zobaczysz to w wiadomościach – cóż, to nie ma nic wspólnego z tobą
Jesteś zbyt przestraszony, wszyscy są tak przestraszeni
Dlaczego wszyscy są tacy przestraszeni?

Ambition  jest logiczną kontynuacją tekstów z Vengence. Znowu jest o wielkich ambicjach chłopców i dziewczyn z małych miast.

A kiedy odejdzie na zawsze, proszę, nie kładź jej na spoczynek
Na cichym, małym cmentarzu kościelnym, razem z całą resztą
Zorganizuj wielkie przyjęcie, aby pamiętać, że żyła
Daj jej nagłówki w telewizji, żeby zapamiętali, kim była

Po nim Grandmother's Footsteps. Tekst jest bardzo zaangażowany politycznie - wychodzi już znacznie dalej niż UK. Chodzi bowiem o neokolonializm. Dziś w epoce kiedy w kopalniach kobaltu pracują dzieci, żeby nasi aktywiści klimatyczni mogli kupić sobie najnowszy model smartfona, piosenka ta brzmi wyjątkowo proroczo...  

Chodźcie ze mną, moje małe niewiniątka, znam grę, w którą możemy zagrać
Zobacz, jak bardzo możemy zmienić Twój świat, gdy spojrzysz w inną stronę
Odwróć się, jakbyś chciał zobaczyć, czy uda Ci się nas złapać na oszustwie
A wszystko, co znajdziesz, to błyskotki położone u twych stóp
Weź przynętę, weź przynętę
Telewizor działa w trybie flash, cola jest niezła i możesz odpocząć
Śnij sny, które zawsze miałeś o bogactwie, władzy i seksie
Będziemy kierować waszymi kopalniami, waszymi fabrykami i zbierzemy nasze niewielkie żniwo
I ty też możesz mieć rakiety, dopóki zachowamy kontrolę

Pełzające, pełzające kroki po całym świecie
Obiecują nam wszystko, czego kiedykolwiek chcieliśmy

Cicho, nie płacz, czy nie zdajesz sobie sprawy ze swojej zbrodni?
Jak baranki idą na rzeź, tak odróżniamy nasze prawo od zła
I schodzimy do centrum handlowego z 30 srebrnymi monetami
Gdzieś w Ameryce Południowej, gdzie lasy są w ruinie
Krzyczą – lepiej kupmy tym tubylcom jakieś ubrania
Ponieważ wkrótce pojawią się w TV

Pełzające, pełzające kroki po całym świecie
Chociaż obiecują nam wszystko, czego kiedykolwiek chcieliśmy

Better Than Them to piosenka o wyższości młodych, wykształconych z wielkich miast. 

Podzieleni, urodziliśmy się
Podzieleni żyjemy
Podzieleni upadamy
Tak, podzieleni umrzemy
Wciąż sobie to mówimy
W kółko
Jesteśmy od nich lepsi
Jesteśmy od nich lepsi
 

Pora na jeden z najjaśniejszych momentów albumu - protest song My Country.

Powiedz wszystkim, którzy wierzą w to, co przeczytają w prasie
Powiedz wszystkim, którzy patrzą zza podmiejskich murów
Wrogiem nie jest jakiś naród położony daleko za morzem
Wróg jest z nami każdego dnia
Więc tak, będę walczyć za mój kraj
Krainę, którą tak bardzo kocham
Tak, dla sprawiedliwości, ziemi dobrej dla naszej przyszłości
Tak, będę walczyć za swój kraj
Kraina, którą tak bardzo kocham
Usłysz głosy naszej historii odbijające się echem dookoła
Walczcie ze wszystkimi, którzy dzielą nas na bogatych i biednych
Walczcie ze wszystkimi, którzy dzielą nas na białych na czarnych
Walcz ze wszystkimi, którzy chcą swoich rakiet w naszej ziemi
Walcz ze wszystkimi mocami, które chcą nas wciągnąć w wojnę
Łaska Boża nigdy nie dała nam żadnych praw
Żadna klauzula Organizacji Narodów Zjednoczonych nigdy nie zapewniała żadnych praw
Jakiś miły facet na szczycie nigdy nie dał żadnych praw
Nasze prawa zostały odkupione przez naszą krew
I wszystkie łzy naszych babć i dziadków
Wszystkich ludzi, którzy oddali za nas życie
Do wszystkich ludzi, którzy nas opluwają, nigdy nie mówcie: umierajcie
Za wszystkie ognie płonące na naszych najwyższych wzgórzach
Dla wszystkich ludzi opowiadających dzisiejsze historie
Walcz ze wszystkimi mocami, które nadużywają naszych wspólnych praw
Walcz ze wszystkimi mocami, które myślą, że są tylko dla siebie 

Ciekawe ilu młodych ludzi dziś byłoby w stanie podpisać się pod tymi słowami?

No Greater Love  zdaje się być piosenką o tzw. generation gap. Starsi nie rozumieją młodych. No Rest to kolejny jasny moment albumu. I znowu małe miasteczka i poważne problemy. 

Czwarta rano, a my ciągle nie możemy spać
Przewracamy się, obracamy, skręcamy się w pocie
Mówią, że dla bezbożnych nie ma odpoczynku
Drogi Boże, co my zrobiliśmy?
Nie ma odpoczynku dla niegodziwców
Drogi Boże, jakie zło wyrządziliśmy?

Czy to jest tak, że chcieliśmy więcej, niż dałeś?
Dlaczego więc wrzuciłeś nas do tego małomiasteczkowego grobu?
Pokora – czy tego właśnie chcesz?
Dlaczego stworzyłeś nas w taki sposób?
Tak, mamy dumę – czy to jest grzech?
Czy to czasy, kiedy walczyliśmy?
Cóż, powiem ci tyle razy – nigdy tak naprawdę nikogo nie skrzywdziliśmy
Albo to, że jedliśmy
Podczas gdy inni ludzie głodowali?
Czy to nasza zbrodnia?

Czwarta rano, a my nadal nie możemy spać...

Czy to czasy, kiedy śmialiśmy się z tego wszystkiego?
Przez te wszystkie wieczory przy whisky tak daleko stąd?

Young, Gifted and Skint jest utworem napisanym z perspektywy kogoś, kto popełnił jakieś ciężkie przestępstwo i czeka na wyrok, sparaliżowany niemożliwością powrotu do stanu sprzed zbrodni. Drag It Down  to tekstowe arcydzieło. Opisuje rujnowanie autorytetów, swoistego rodzaju rewolucję komunistyczną.  Jakże pasuje do tego co obecnie dzieje się w naszym kraju...

Zaczęli pracę dziś rano na placu miejskim
Rozbierają pomniki bohatera - naszego pradziadka
Z nowych opracowań wynika, że wcale nie był takim wielkim człowiekiem
A tak w ogóle pamiętajcie, że czasy się zmieniają
 

Pociągnij w dół, przeciągnij w dół
Dopóki nie będzie na co patrzeć 

Mimo że  wszędzie dookoła są nazwy marek na plakatach

Wczoraj wieczorem w telewizji udowodnili, że Bóg jest tylko kłamstwem
On nigdy nie stworzył świata
To był po prostu słodki, staromodny rytuał
Więc stop wszystkie ozdoby, przenieś wszystkie groby
I zbudujmy dyskotekę, której potrzebujemy dla naszych młodych odważnych

Pociągnij w dół, przeciągnij w dół
Aż do spełnienia nadziei i marzeń wszystkich wieków
Przeszłość zostaje rozbita o ziemię

Uważamy, że jesteśmy tacy sprytni, zabijając bohaterów, zabijając magię
Dopóki wszystko, co święte, nie zostanie sprowadzone do naszego poziomu
Bo Mamona jest panem zazdrosnym - nie pozostawia miejsca dla nikogo innego
Wszystkie pytania pozostały bez odpowiedzi, wszystkie odpowiedzi zniknęły na zawsze
Więc pokłoń się kobiecie w najlepszym futrze
Pokłoń się mężczyźnie w super ubraniu
Pokłoń się kobiecie która ma moc
Pokłoń się kasiastemu mężczyźnie
W czyich oczach jesteśmy teraz równi?
Teraz, kiedy zabiliśmy Boga

Do końca pozostały dwie piosenki: Shot 18 piosenka ewidentnie antywojenna i przeciwko stosowaniu broni i The Attack, znakomity spokojny i podsumowujący cały album:

Rozmowy się skończyły, plany są ustalone i godzina wyznaczona
Rozgląda się po stole, wszystkie oczy świecą, ciemne i jasne
Spotykamy się ponownie o świcie, aby przeżyć dzień, który będzie nasz
Jesteśmy historią jutra
Więc po prostu sprawdź swoją broń i zmów modlitwę
Teraz wieczór się skończył, głosy stłumione w zimnej nocnej mgle
Razem wychodzimy z domu, aby odpocząć w ciągu ostatnich kilku godzin
Głowy oparte na poduszkach z oczami, które się nie zamykają
Ze wszystkich snów jakie kiedykolwiek mieliśmy
To jest ten, to jest ten
Teraz noc się skończyła - świt pęka jak pękająca skorupa
Teraz czekanie się skończyło – idziemy w ciszy pustymi ulicami
Spotykamy się pod wieżą, powitania puste jak smak wewnątrz
Skieruj się w stronę doliny i dnia, który czekał na nas całe życie
Nawet w tym wieku betonu, nawet w tym wieku rozumu
Przychodzi taki moment, kiedy kładziesz swoje życie
W ręce bogów

Podsumowując, to bardzo dobry album. Podziwiać należy prosty przekaz tekstowy, co nie znaczy że mało ambitny, oraz znakomite brzmienie. To tylko trzy instrumenty niemniej sprawdza się powiedzenie: simple is beautiful. 

NMA wróci jeszcze na naszym blogu, tymczasem cieszmy się, że były w muzyce czasy dla których opłacało się żyć.    

Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie. 

 

New Model Army, No Rest For The Wicked, EMI 1985, producent: Mark Freegard, tracklista: Frightened, Ambition, Grandmother's Footsteps,  Better Than Them, My Country, No Greater Love, No Rest, Young, Gifted and Skint, Drag It Down, Shot 18, The Attack.