Chłodna fala dociera wszędzie: Motorama - mistrzowie nastroju

Szczerze mówiąc nie jestem rusofilem, raczej wręcz przeciwnie. Pamiętam czasy gdy w moim mieście stacjonowały sowieckie wojska a Polska była pod okupacją. Wtedy wszystko co przychodziło do nas z zachodu było czymś kolorowym, świeżym i zaskakującym na tle wszechobecnej szarości. Pamiętam czasy gdy chodziliśmy do sklepu Pewex żeby chociaż na kilka minut znaleźć się w innym świecie, świecie nieużywanych, zafoliowanych płyt winylowych, wód kolońskich i spodni z jeansu. Dzisiaj wszystko wkoło nas się zmieniło, mamy zachód u siebie a wojska sowieckie wyjechały. Co oczywiście nie znaczy, że zapomniałem o tym co nam Sowieci zrobili. Nie myślę tutaj o zwykłych ludziach, takich samych jak my, nie mających wpływu na to co robi władza, o zwykłych szarych obywatelach z ich problemami, troskami i smutkami. 

Piszę ten przykrótki wstęp żeby w pewien sposób usprawiedliwić dzisiejszy wpis, bo chciałem napisać o chyba najbardziej obecnie znanym rosyjskim zespole chłodnofalowym. Pisaliśmy tutaj o muzyce z zupełnie odległych kulturowo krajów, podkreślając, że nawet tam powstaje sztuka, która bardzo interesuje nas na tym blogu. Dlaczego zatem nie napisać o rosyjskich kapelach? Tym bardziej że ta jest na prawdę znakomita, robi karierę międzynarodową a ich płyta Dialogues z 2016 roku to muzyczne arcydzieło. Mowa o zespole Motorama.  Zacznijmy od trailera tego albumu:

Wygląda ciekawie prawda? Smutek i depresja nie znają granic a ten trailer ma w sobie coś zmysłowego. Zespół używa dość minimalistycznej czarno-białej konwencji tak charakterystycznej dla grup chłodnofalowych, wiadomo wpływ Joy Division... Zobaczmy jak to wygląda w teledysku Hard Times:

Jest też nieraz dość industrialnie, pojawiają się klimaty wielkiego miasta, zobaczmy teledysk realizowany częściowo w Moskwie a częściowo w Barcelonie, utwór I see you:

Strona internetowa zespołu jest bardzo uboga treściowo, aż dziw bierze, że koncertują na całym świecie. Na pewno wymaga jeszcze dopracowania (TUTAJ). 

Z dość ubogich informacji udaje się jednak ustalić, że zespół powstał w roku 2005 w Rostowie. Początkowo na pierwszych singlach mocno przypominał brzmieniowo Iana Curtisa i jego kolegów. Obecnie jednak, czego dowodzą powyższe teledyski, ich styl ewaluował i można śmiało twierdzić, że stał się zupełnie unikalny, bardzo minimalistyczny, chłodny i nostalgiczny. 

Nagrali jak dotychczas cztery albumy: Alps (2010), Calendar (2012), Poverty (2015) i Dialogues (2016). Liderem grupy jest wokalista i gitarzysta Vladislav Parshin. 

Wszystko byłoby pięknie i ładnie gdyby nie jeden fakt. Niestety zespół na koncertach nie potrafi się pozbyć pewnej maniery językowej. Jednak angielski na płytach i na żywo to dwa inne światy... 

Pozostaje zatem muzyka studyjna, a jeśli tak to pora na cały album Dialogues. Ostrzegam, bardzo uzależnia...