Napisaliśmy już sporo o Martinie Hannettcie (TUTAJ), może więc pora wspomnieć teraz o jego prawej ręce, Chrisie Nagle.
Krótko mówiąc, Nagle pracował jako inżynier dźwięku w Stockport's Strawberry Recording Studios od późnych lat 70. do późnych lat 80., u boku legendarnego producenta, twórcy Manchester sound. Widać ich razem na tym krótkim nagraniu z lipca 1980 roku, w którym Tony Wilson opowiada o sztuczkach dźwiękowych stosowanych przez Hannetta:
Krótko mówiąc, Nagle pracował jako inżynier dźwięku w Stockport's Strawberry Recording Studios od późnych lat 70. do późnych lat 80., u boku legendarnego producenta, twórcy Manchester sound. Widać ich razem na tym krótkim nagraniu z lipca 1980 roku, w którym Tony Wilson opowiada o sztuczkach dźwiękowych stosowanych przez Hannetta:
Chris Nagle współtworzył nagrania dla Factory Records, współpracując ze wszystkimi, najbardziej znanymi zespołami Manchesteru: Joy Division, The Ramones, The Stone Roses, New Order, Pauline Murray, Echo & The Bunnymen i Happy Mondays, Killing Jacke, Durutti Column, Crispy Ambulance, a samodzielnie produkował dla The Charlatans, The Wedding Present i Inspirial Carpets. Był odpowiedzialny za powstanie tak wielu wspaniałych płyt, że nie możemy ich tutaj wymienić, najbardziej wyczerpujące i dokładne dyskografie można znaleźć na allmusic.com i Discogs.com Sam także grał na gitarze (zresztą podobnie jak Hannett TUTAJ i TUTAJ) i zaliczył kilka grup muzycznych, z których najbardziej chyba znaną była What? Nose. W 1989 roku ruszył z nią w trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, promując album Fat. Zespół można było poza tym oglądać w Manchesterze, na wspólnych koncertach z Dubsex, Flatback Four, Laugh, i Inspiral Carpets. What? Nose było, co trzeba podkreślić, grupą jedyną w swoim rodzaju, bo złożoną z samych współpracowników Martina Hannetta, obok Nagela w projekcie wzięli udział: Julia Adamson (Nagel), była żona Chrisa, asystentka Hannetta oraz Tom Harris, technik dźwięku. Czyż Hannett nie był najbardziej inspirującą osobowością ostatnich dwóch dekad XX wieku? Syn Chrisa i Julii, Basil, także próbował swoich sił w muzyce. W 1998 roku jego głos znalazł się na ścieżce dźwiękowej singla The Fall z 1998 roku Masquerade:
W 2010 roku Chris odwiedził Polskę, wraz z Peterem Hookiem odebrał nagrodę dla Martina Hannetta na festiwalu Soudedit w Łodzi. Hook dał tam jeszcze koncert a Nagle poprowadził warsztaty:
A co robi teraz? Podobno rzadko wychodzi z domu… Tak utrzymuje Julia MCLarnon (LINK), która obsługuje stronę Chrisa Naglea (LINK). Julia także współpracowała z Martinem Hannettem, a teraz prowadzi własne studio nagrań Analoque Catalogue (LINK).
Za to była żona Naglea, Julia Adamson (Nagle) w 2013 roku wystawiła na sprzedaż na swoim profilu FB taśmy matki i ich kopie z nagraniami Joy Division pochodzące z likwidowanego w latach 90. studia nagraniowego Strawberry Recording. Podobno – tak utrzymywała – wyciągnęła je z kontenera na śmieci. Ona i jej mąż.
Na dowód opublikowała zdjęcie przedstawiające prawie 30 pudełek z ręcznie napisanymi tytułami z nazwami zespołów, w tym New Order, The Durutti Column, Magazine i The Psychedelic Furs. Jedna z nich, zatytułowana Joy Division outtakes, zawiera nagrania piosenek She's Lost Control, Wilderness i New Dawn Fades, we wczesnych wersjach, innych niż na znanych nagraniach. Peter Hook w jednym z wywiadów wyjaśnił, skąd te taśmy wzięły się w archiwach studia: Martin miał w domu ćwierć calową szpulę. Za każdym razem, gdy robił miks, miał kopię wykonaną w studio i zabierał ją do domu i słuchał na odpowiedniej maszynie. Zespół miał tylko kasety. Ta kolekcja taśm [Martina] została opłacona przez Factory, więc w rzeczywistości jest własnością zespołu (LINK).
Dlatego zamiast kupić taśmy ujawnione przez Adamson, Hook wystąpił na drodze sądowej o ich zwrot. Po pewnym czasie jednak oboje doszli do porozumienia. I okazało się, że wszystkie te materiały były znane już wcześniej. W 2008 roku zdygitalizowano je i wydano w formie podwójnego albumu kompilacyjnego pod tytułem: Martin Mix Hannet Personal Mixes (pisaliśmy o nim TUTAJ).
Cóż jeszcze? Julia Adamson prowadzi od 2006 roku w Manchester wraz z grupą współpracowników i synem Basilem wytwórnię płytową Invisiblegirl Records i Invisible Girl Music Publishing (nazwa pochodzi od Invisible Girl, zespołu Martina Hannetta)...
Za to była żona Naglea, Julia Adamson (Nagle) w 2013 roku wystawiła na sprzedaż na swoim profilu FB taśmy matki i ich kopie z nagraniami Joy Division pochodzące z likwidowanego w latach 90. studia nagraniowego Strawberry Recording. Podobno – tak utrzymywała – wyciągnęła je z kontenera na śmieci. Ona i jej mąż.
Na dowód opublikowała zdjęcie przedstawiające prawie 30 pudełek z ręcznie napisanymi tytułami z nazwami zespołów, w tym New Order, The Durutti Column, Magazine i The Psychedelic Furs. Jedna z nich, zatytułowana Joy Division outtakes, zawiera nagrania piosenek She's Lost Control, Wilderness i New Dawn Fades, we wczesnych wersjach, innych niż na znanych nagraniach. Peter Hook w jednym z wywiadów wyjaśnił, skąd te taśmy wzięły się w archiwach studia: Martin miał w domu ćwierć calową szpulę. Za każdym razem, gdy robił miks, miał kopię wykonaną w studio i zabierał ją do domu i słuchał na odpowiedniej maszynie. Zespół miał tylko kasety. Ta kolekcja taśm [Martina] została opłacona przez Factory, więc w rzeczywistości jest własnością zespołu (LINK).
Dlatego zamiast kupić taśmy ujawnione przez Adamson, Hook wystąpił na drodze sądowej o ich zwrot. Po pewnym czasie jednak oboje doszli do porozumienia. I okazało się, że wszystkie te materiały były znane już wcześniej. W 2008 roku zdygitalizowano je i wydano w formie podwójnego albumu kompilacyjnego pod tytułem: Martin Mix Hannet Personal Mixes (pisaliśmy o nim TUTAJ).
Cóż jeszcze? Julia Adamson prowadzi od 2006 roku w Manchester wraz z grupą współpracowników i synem Basilem wytwórnię płytową Invisiblegirl Records i Invisible Girl Music Publishing (nazwa pochodzi od Invisible Girl, zespołu Martina Hannetta)...
Wkrótce kolejne posty z serii Co się dzieje z nimi dzisiaj, jeśli chcecie je poznać - czytajcie nas, codziennie nowy wpis - tego nie znajdziecie w mainstreamie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz