Izolacja jednostki w dystopijnym Nowym Jorku na fotografiach Nicolasa Millera

Gęsta mgła, ulewny deszcz, neony odbijające się od mokrego asfaltu, ciemno, zimno, prawie nikogo w pobliżu... Doskonałe warunki do snucia opowieści o zbrodni, dramatycznej walce z własnym ja oraz zmaganiach z wrogim światem, coś na kształt historii o Jokerze, której naszą recenzję można przeczytać TUTAJ.  Czy takie narracje przynależą tylko do świata fikcji? Trudno nam to orzec, jedno co wiemy - scenografia pokazana w kinie istnieje naprawdę. Ten groźny miejski pejzaż, w którym po na wpół opuszczonych ulicach spacerują w ciemności przy dżdżystej pogodzie samotni przechodnie, utrwala na kliszy Nikolas Miller, francuski fotograf mieszkający na stałe w Nowym Jorku.

Swoimi fotografiami Nicolasowi Millerowi udało się opowiedzieć o różnych obliczach Nowego Jorku, analizując jego przestrzenie, rejestrując przebłyski rozświetlonych drapaczy chmur i relacjonując tajemnicze historie tych, którzy, tak jak on, spacerują po nocy w samotności.  Jego ujęcia wyglądają niczym kadry z filmu, być może autorstwa Davida Lyncha, a być może Alfreda Hitchcocka, Roberta Altmana czy Jamesa Caina, z dramatycznie skontrastowanymi kolorami, a jednak mroczne, mimo miękkiego oświetlenia.

Miller w pogoni za przytłumionym światłem, niedoskonałym z punktu widzenia klasycznej fotografii oraz opustoszałymi zakamarkami miejskimi tworzy obrazy w których widać inspirację klasycznymi filmami gangsterskimi i kryminalnymi, takimi jak Łowca Androidów (o filmie i muzyce Vangelisa pisaliśmy TUTAJ), Król Nowego i Francuski Łącznik. One wszystkie posługiwały się w warstwie plastycznej podobnymi elementami wyrazu: stonowanym oświetleniem i nietypowym położeniem kamery. 

Aby to osiągnąć, artysta czeka na odpowiednie warunki pogodowe oraz porę dnia: Uwielbiam fotografować w ulewnym deszczu lub w głębokiej mgle. Innym elementem rzeczywistości, który go fascynuje jest izolacja: Uwielbiam fotografować samotne osoby spacerujące po wielkim mieście. Ukazywać niewielką skalę człowieka w stosunku do gigantycznych konstrukcji wzniesionych przez ludzi. Także to wyraża samotność, którą odczuwa wiele osób, mimo że mieszkają w dużych miastach wśród milionów innych (LINK). On sam także jest samotny. W dzień zajmuje się finansami, a o zmierzchu sam, tylko z aparatem, przemierza ulice Nowego Jorku rejestrując koloryt, którym miasto jest w stanie przykuć jego wzrok...

Inne prace Nicolasa Millera można znaleźć na jego koncie na Instagramie (LINK).  

Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.