Zupełnie przypadkiem natknąłem się ostatnio na cover piosenki Tanity Tikaram - Twist In My Sobriety w wersji gotyckiej zespołu Dreadful Shadows. A ponieważ wykonanie było całkiem niezłe, postanowiłem sięgnąć do dość bogatej dyskografii niemieckiej kapeli. Ale może najpierw oficjalny teledysk do wspomnianego coveru:
Zespół posiada, co dziś jest rzadkością, w miarę profesjonalną stronę www choć nieaktualizowaną prawdopodobnie z powodu zawieszenia jakiś czas temu działalności (obecnie znowu grają) (LINK).
Dowiadujemy się z niej, że Dreadful Shadows powstał w 1993 roku. Pierwszy skład to : Sven Friedrich (wokal, gitara akustyczna, keyboard), Reiko Jeschke (gitara), Frank Hofer (gitara), Jens Riediger (bas), Ron Thiele (perkusja, wokal). Po perturbacjach w składzie we wrześniu 1993 roku podpisali umowę z Sounds of Delight/SPV gdzie jesienią 1993 roku wydają omawiany dziś debiut. O ile dobrze policzyłem, mają na swoim koncie 6 albumów długogrających.
Dzisiejsza płyta przypomina klimatami wiele zespołów, poza wspomnianymi na pewno słychać tutaj Dead Can Dance, chwilami w nieco ostrzejszych momentach przypomina się i wczesna Lacrimosa i The 69 Eyes (ich album omawialiśmy TUTAJ) oraz Theatre of Tragedy (opisaliśmy ich doskonały album TUTAJ). Niemniej cały koktajl jest twórczy, a album wypada zupełnie interesująco, kilka piosenek wpada w ucho już po pierwszym przesłuchaniu.
Magiczne otwarcie - Resurrection jest wezwaniem ducha, wyrwaniem go z męki i rozkazem stawienia się. Po nim doskonały i okraszony smyczkami Over The Worst.
Skończyłeś najgorsze
Cisza dookoła
Twoje marzenia legły w gruzach
Jak szklanka w twoich ustach
Skończyłeś to co najgorsze
Nie ma żadnego znaczenia
Co mówią ludzie
Jak uciekłeś stąd
Byłeś sam na swojej drodze
Skończyłeś najgorsze
Po samotnej walce
Nie wiesz, co jest po lewej co po prawej
Ale daj spokój
Nadziei, że jest już za późno
Skończyłeś najgorsze...
Dead Can Wait jest bardziej dynamiczny, z analizy tekstu wynika, że to piosenka o kimś komu dano drugą szansę przed śmiercią. Być może chodzi o śmierć kliniczną? Still Alive to piosenka o tym, że mimo iż życie nas boleśnie doświadcza, to ciągle trwamy.
W świetle ognia w tym miejscu
Widziałem płonącą twarz
W ogniu pioruna
Widziałem swoją twarz, ale wciąż żyję
W świetle - ognia
Widziałem światło - w nocy
W świetle - ognia
Widziałem swoją twarz
Through The Mirror to smutna piosenka o samotności..
Jeśli chcesz mnie znaleźć
Spójrz na mnie po drugiej stronie lustra
Zobacz mnie siedzącego tutaj
Czekając na nadchodzący dzień
Przejdę przez lustro
By być z Tobą
Zadawaj mi nudne pytania
Odpowiem ci, ale mnie nie usłyszysz
Opowiadaj mi historie
Posłucham cię,
Ale jestem daleko
Funeral Procession jest nastrojową balladą o własnej procesji pogrzebowej. Może brzmi naiwnie, ale każdego z nas to czeka... To jedna z najlepszych i najbardziej romantycznych piosenek - można powiedzieć moment kulminacyjny całego albumu...
Zimna noc - mój oddech zamienia się w lód
Długa droga do tego świętego miejsca zaczyna się teraz
Jasny księżyc świeci nad drzewami
Nie czuję się dobrze, bo to ja umarłem
Kondukt pogrzebowy
W moim umyśle kondukt pogrzebowy
To jest mój kondukt pogrzebowy
W moim umyśle jest kondukt pogrzebowy
Teraz jestem tam i widzę te szczęśliwe twarze
Jest tylko jedna dziewczyna, która płacze
Teraz mnie postrzega i przychodzi do mnie
Dotyka mojej twarzy, jej palce są zimne
Kondukt pogrzebowy
W moim umyśle jest kondukt pogrzebowy
To jest mój kondukt pogrzebowy
W moim umyśle jest kondukt pogrzebowy
Dziewczyna w czarnej sukience zaczyna drżeć
Umiera w moich ramionach
A jej szeroko otwarte oczy wpatrują się w niebo
Gdy jej ciało powoli rozpada się na tysiące kawałków
A Sea Of Tears jest również spokojny, jakby stanowił przedłużenie poprzedniej piosenki. Zdaje się, że chodzi tutaj o podsumowanie nieudanego związku... To kolejna świetna kompozycja
Szedłem ulicami
Widziałem, widziałem tyle świateł
Widziałem tak wielu ludzi
Bez patrzenia w twarz
Chodź nad morze
Do morza łez
Poszedłem tam, gdzie nic innego się nie porusza
Poszedłem do morza smutku
Poszedłem tam, gdzie nic innego się porusza
Poszedłem do morza łez
Była tam dziewczyna w białej sukience
Jej twarz wyglądała tak nieszczęśliwie
Czy była królową nocy?
Nie miała siły by płakać...
Do końca pozostały jeszcze 4 utwory: Dirge, Her Devotion, The Release, Estrangement/ Untitled. Pierwszy ma bardzo ciekawy symfoniczny wstęp, i przypomina nieco dokonania Sisters of Mercy. Kolejne są równie dobre jak reszta albumu, chyba najbardziej wyróżnia się spośród nich The Release.
Będziemy jeszcze sięgali po kolejne wydawnictwa Dreadful Shadows, w sam raz do słuchania na jesienne popołudnia...
Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.
Dreadful Shadows, Estrangement, Sounds of Delight/ SPV, 1993. Tracklista: Resurrection, Over The Worst, Dead Can Wait, Still Alive, Through The Mirror, Funeral Procession, A Sea Of Tears, Dirge, Her Devotion, The Release, Estrangement/ Untitled
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz