Obrazy Davida Hockneya: Pomiędzy pop-artem a hiperrealizmem

David Hockney (ur. 1937 r.) jest malarzem, rysownikiem, projektantem teatralnym, fotografem i grafikiem. Jego wczesne prace przyczyniły się do powstania ruchu Pop Art w Wielkiej Brytanii w latach 60. Znany ze swoich eksperymentów plastycznych z udziałem mediów jest jednym z najbardziej znanych brytyjskich artystów swojego pokolenia.

Życie i kariera artystyczna Davida Hockneya są tak bogate, że jego autobiografia zatytułowana A Bigger Book waży aż 35 kg i liczy 500 stron.  Opowiada w niej o wszystkich wydarzeniach począwszy od dzieciństwa w Bradford Art School, po pracę w Los Angeles i w Wielkiej Brytanii. A że miał o czym opowiadać wystarczy wspomnieć, że jest czwartym dzieckiem pośród pięciorga rodzeństwa, których rodzice byli dość ekscentryczni. Ojciec Kenneth Hockney był pacyfistą i pozostał nim także podczas wojny.  Nigdy nie przejmuj się tym, co pomyślą sąsiedzi - taką radę często kierował do swoich pięciorga dzieci - czterech synów Johna, Paula, Philipa i córki Margaret. Wszyscy oni wykazywali zacięcie do sztuki, ekonomii lub do obu tych dziedzin jednocześnie. Niemniej niekonwencjonalny styl życia rodziców sprawił, że pomimo rozmaitych okoliczności każde z dzieci szukało własnej drogi nie oglądając się na konwenanse. A najbardziej znany z rodzeństwa jest oczywiście David, który już w wieku 11 lat postanowił, że zostanie malarzem. On także odmówił wstąpienia do wojska, a gdy został powołany w 1957 roku zamienił służbę wojskową na dwa lata pracy w szpitalu. Także kończąc Royal College of Art odmówił napisania eseju, na podstawie którego otrzymałby absolutorium. Zamiast tego narysował satyryczny rysunek, na którym przedstawił siebie podczas wykonywania tej pracy, czyli rysowania zaliczenia na dyplom. I zadziałało. ostatecznie uczelnia zmieniła swój regulamin i przyjęła pracę. 

A więc ukończył Royal College of Art w Londynie w 1962 roku, lecz jego kariera rozpoczęła się dopiero na dobre po podróży do Kalifornii. W 1964 roku odwiedził Zachodnie Wybrzeże z jego bajecznymi rezydencjami, z basenami i pstrokatymi domami, które później stały się źródłem inspiracji. W tym czasie używać farb akrylowych i zdjęć wykonywanych polaroidem. Przy pomocy tych obu technik stworzył nowy rodzaj stylistyki mieszczący się pomiędzy pop-artem a hiperrealizmem.

Do najbardziej znanych dzieł Hockneya należą A Bigger Splash (1967), Beverly Hills Housewife (1966-67), Mr and Mrs Clark and Percy (1970-71), Portrait of an Artist (Pool with two Figures) (1972), A Bigger Grand Canyon (1998) i Bigger Trees Near Warter (2007). Hockney jest również znany ze swoich podwójnych portretów na których malował innych artystów, przyjaciół, rodziny i współpracowników. Wiele tych prac było wystawianych w National Portrait Gallery w 2003 roku. Jego wystawa w Royal Academy of Art w 2016 roku i wystawa w Tate Britain w 2017 roku przyciągnęła ogromną publiczność. W 2018 roku odsłonięto zaprojektowane przez niego na iPadzie okno witrażowe w Opactwie Westminsterskim. Oprócz tego miał mnóstwo indywidualnych wystaw, począwszy od wystawy w Kasmin Gallery w Londynie w 1963 roku, otrzymał także wiele doktoratów honoris causa i nagród, najcenniejsze z nich zostały przyznawane przez Królewskie Towarzystwo Fotograficzne (1988, 2003), Niemieckie Towarzystwo Fotograficzne (1997) i Archives of American Art (1993). W 2003 roku otrzymał prestiżową nagrodę Lorenzo de'Medici Lifetime Career Award na Biennale we Florencji we Włoszech. Hockney został wyróżniony także Distinguished Honoree National Arts Association w Los Angeles (1991) i wybrany Royal Academician w tym samym roku. Co jeszcze możemy o nim napisać? Jest obdarzony zmysłem synestezji, co oznacza, że słuchając muzyki widzi kolory. Wykorzystuje ten dar tworząc scenografie teatralne i operowe, zaprojektował m. in. kostiumy dla Metropolitan Opera w Nowym Jorku i Glyndebourne Opera Festival.

I jest sławny, miarą tego jest rekord aukcyjny, który ustanowi w 2018 roku, gdy jego obraz na aukcji w Nowym Jorku poszedł za 90 milionów dolarów. Jest to najdroższe dzieło sztuki  sprzedane przez żyjącego artystę. Biorąc pod uwagę, że sprzedał swoje pierwsze dzieło - obraz przedstawiający jego ojca - za zaledwie dziesięć dolarów, jest to imponujące osiągnięcie.

Co podoba się jego odbiorcom? Jasne czyste barwy, doskonała technika, klasyczna kompozycja. Cienka warstwa farby starannie nałożona na płótno sprawia wrażenie, jakbyśmy patrzyli na zdjęcie. I pozostał sobą. Nonkonformistycznym twórcą posiadającym dystans do życia. W 1990 roku miał otrzymać tytuł szlachecki, ale odmówił. Wyjaśnił iż stało się tak bo nie ceni żadnych nagród, cenię swoich przyjaciół.

Tradycyjnie zachęcamy do odwiedzin strony artysty(LINK).

Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.