środa, 26 grudnia 2018

Nostalgicznie: Cemeteries - Barrow, witajcie w królestwie muzyki ambient gotyk



Cemeteries - od samego początku jest dziwnie i jakoś zupełnie nostalgicznie. Patrząc na profil na FB (TUTAJ) można sobie wyobrazić wywiad z nimi w taki sposób:

 - Wasze fascynacje muzyczne? 

Pat Moon, Seismograph, Teen Daze, Ballet, Foxes in Fiction, Mister Lies, Arrange, Happy Trendy, MPSO, RL Kelly, Youth Lagoon, Cavema

- O czym są wasze piosenki?

O życiu i  śmierci...

- Kto tak na prawdę tworzy Cemeteries?

Kyle J. Reigle i prawie każdy, kto nie został jeszcze skremowany

- Skąd jesteście, gdzie obecnie mieszkacie i dla jakiej wytwórni nagrywacie?

Buffalo (NY), Portland (OR), BMI

- Jakieś credo waszej muzyki?

Cielec pojawił się po to, by zakończyć żywot ludzkości...

Barrow, ich debiut, zaczyna się jak za najlepszych czasów 4AD, tak jakby This Mortal Coil nagrali kolejny album.. 

Procession, bo taki ma tytuł pierwszy utwór, ma nastrój jest bardzo mroczny i podczas szumu morskich fal następuje dość płynne przejście do drugiej piosenki Nightjar, gdzie po krótkim instrumentalnym wstępie wyłania się wokal. Jest posępny, nieco jak za dawnych dobrych czasów Radiohead.. Piosenka jest dość długa i zaskakuje rytmicznymi wstawkami, tak jakby ktoś nie chciał żeby słuchacz zasnął.. Tutaj nic nas nie zaskoczy, prawie do końca będziemy wybudzani.  

Luna (Moon of Claiming) zaczyna się pięknym wstępem na pianinie po czym wchodzi orkiestra. Jest bardziej melodyjnie, piosenka mogłaby być przebojem... Ale, ale, ale pieprzony mainstream nie lubi takiej muzyki, zamiast tego wciska nam w uszy gówno w stylu Rihanny, czy jej rodzimej wersji w postaci córki grabarza...    

Can You Hear Them Sing? to najlepsza piosenka na płycie... Piękno tego utworu wręcz oszołamia. A do tego ten tekst, jakże prosty ale i przez to niesamowicie nostalgiczny. Pali się drzewo w kominku, jest lato, choć w sercach lód... A oni znowu śpiewają...

Feel the summer cold
Burn the wood again
It will warm our thoughts
As we circle it circle it

They will clean the ash
Pour the water in
Gather cult and mass
The days are long again long again

Oh, can you hear her name?
Oh, can you hear them sing?


Cicada Howl znakomity syntezatorowy wstęp i pogłos na perkusji czynią ten utwór całkiem niepowtarzalnym... I znowu ta nostalgia wokalu. I Will Run From You jest nieco radośniejszy, ale tylko w warstwie muzycznej, bowiem tekst już takim nie jest...

Campsides she would stalk
In the fog and the red lights, the fog and the red lights
Harsh moans drifted out with my voice

from the radio, my voice from the radio
I know you said it's killing june
You swore that you will be home soon
Soft ground, claiming moon
She loomed through the lost towns
Her hair up and window down
I roamed through the night and found her hiding in a dark home
It's halls burnt, windows broke
I know you said I shouldn't hide
Your teeth were sharp, my eyes were wide
I know you once, I swear i tried
Your jaw unlocked, my vocals cried:
"I will run from you


Empty Camps zaczyna się płynnie po poprzedniej piosence. To jeden z żywszych utworów na płycie. Sodus natomiast jakoś specjalnie nie  zaskakuje, na tle innych piosenek z płyty, którą kończy bardzo nostalgiczny Our False Fire on Shore. Bardzo smutny i majestatyczny - idealnie nadaje się na zakończenie debiutu. Tak jakby muzycy chcieli nam powiedzieć: wrócimy. 

I wrócili, ale to będzie już inna historia.

Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.


Cemeteries, Barrow, Snowbeast Records 2015, Written and recorded by Kyle J. Reigle, Mastered by Warren Hildebrand, Tracklist: Procession, Nightjar, Luna (Moon of Claiming), Can You Hear Them Sing? Cicada Howl, I Will Run From You, Empty Camps, Sodus, Our False Fire on Shore

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz