Stuart Argabright to legendarna postać undergroundu, znany z kilku grup o których pisaliśmy, przede wszystkim z ostatniego wcielenia Black Rain (o ich znakomitej płycie Computer Soul pisaliśmy TUTAJ), a wywiad z nimi (przypomnijmy że śpiewa tam Zoe Zanias - o niej TUTAJ, dawniej z Linea Aspera - TUTAJ - obecnie też Keluar) opublikowaliśmy TUTAJ.
Ale co równie ważne, Stuart we wcieleniu zwanym Ike Yard (TUTAJ) uczestniczył w historycznych chwilach, bowiem jego grupa byłą jedyną nagrywającą album dla Factory USA (TUTAJ).
Postanowiliśmy zapytać Stuarta o tamte czasy i okazało się, że opowieść zawiera kolejne perły, koło których znawcy muzyki undergroundowej nie mogę przejść obojętnie, myślę tutaj między innymi o Swans, Tony Wilsonie, New Order i Peterze Hooku.
Zapraszamy na niesamowite wspomnienie...
Postanowiliśmy zapytać Stuarta o tamte czasy i okazało się, że opowieść zawiera kolejne perły, koło których znawcy muzyki undergroundowej nie mogę przejść obojętnie, myślę tutaj między innymi o Swans, Tony Wilsonie, New Order i Peterze Hooku.
Zapraszamy na niesamowite wspomnienie...
Stuart Argabright is a legendary musician, known from several groups we wrote about, primarily from the last his project Black Rain (we wrote HERE about their excellent Computer Soul album), and an interview with them (let us remind you that Zoe Zanias from Linea Aspera - see HERE - sings there) we published HERE. But what is important, Stuart in his project called Ike Yard (HERE) participated in historical moments because his group was the only one recording an album for Factory USA (HERE).
We decided to ask Stuart about those times and it turned out that there were more pearls in the story, which anybody can not pass by indifferently, I'm thinking about Swans, Tony Wilson, New Order and Peter Hook.
Enjoy this amazing story ...
We decided to ask Stuart about those times and it turned out that there were more pearls in the story, which anybody can not pass by indifferently, I'm thinking about Swans, Tony Wilson, New Order and Peter Hook.
Enjoy this amazing story ...
How did it happen that you started to record for Factory?
Jak to się stało, że zaczęliście nagrywać dla Factory?
Jak to się stało, że zaczęliście nagrywać dla Factory?
Ike Yard (IY) spent our first year or so just playing together and making our sound. When we thought we had some good tracks from rehearsals, we made one cassette tape to be our demo- and Michael Diekmann of IY sent it over to Belgium to The Belgian Crepsecule label. And they accepted it. So we did that first Ep (Night After Night 1981) with them, got a few copies for ourselves. It was only available in NY as an 'import' so it was not really out there in the world. Only a few people really found it, but we had our start!
We continued making music, moved into having more equipment and found a rehearsal space share. It was in the (infamous) Music Building on W side and we shared time there in one room with Micheal Gira's group Circus Mort (pre - Swans) (see HERE). During this time, i was having people like SPK come from Australia to tour US and they ended up staying at my place and they ended up breaking up there on E 11th St.
IY's first show was with Suicide and Lydia Lunch's 13:13 downtown at Chase Park (poster photo below).
Ike Yard (IY)
spędziło swój pierwszy rok na zgrywaniu się i wypracowywaniu brzmienia. Kiedy doszliśmy do wniosku że mamy dobre utwory z prób nagraliśmy kasetę - nasze demo i Michael Diekmann z IY wysłąl je do Belgii so wytwórni The Belgian Crepsecule. A oni je zaakceptowali. Tak więc nagraliśmy pierwszą epkę (Night After Night 1981) dla nich, zatrzymując trochę kopii dla siebie. Były dostępne tylko w Nowym Jorku jako import, tak więc nie było ich na światowym rynku. Tylko kilka osób odkryło to nagranie, ale my mieliśmy debiut!
Dalej tworzyliśmy muzykę, postanowiliśmy zakupić więcej sprzętu i znaleźć bardziej przestrzenne miejsce do prób. To był (niesławny) Music Building na wschodniej części NY które współdzieliliśmy z zespołem Micheala Giry - Circus Mort (pre - Swans) (pisaliśmy o nich TUTAJ). W tamtym czasie gościli u mnie tacy ludzie jak SPK z Australii, którzy odbywali tournee po USA - to było na ulicy E 11th St.
Pierwszy koncert IY' odbył się z Suicide i Lydia Lunch's 13:13 w Chase Park (poster poniżej).
After our set - (remember this was early days for anything electronic') - Lydia asked us to be her backing band.
Next time we heard from anyone at Crepescule, it was label head Michel Duvall telling us "You are on Factory America now" ...
Po naszym koncercie (a pamiętajcie, że to były pierwsze dni gdy grano cokolwiek elektronicznego) - Lydia poprosiła nas o wsparcie.
Następnym razem, usłyszeliśmy od kogoś z Crepescule, której szefem był Michel Duvall, jak powiedział: Jesteście teraz Factory America...
Po naszym koncercie (a pamiętajcie, że to były pierwsze dni gdy grano cokolwiek elektronicznego) - Lydia poprosiła nas o wsparcie.
Następnym razem, usłyszeliśmy od kogoś z Crepescule, której szefem był Michel Duvall, jak powiedział: Jesteście teraz Factory America...
Do you know that you were the only one band from the USA recording for Factory America?
Czy wiesz o tym, że byliście jedynym zespołem z USA nagrywającym dla Factory Ameryka?
Czy wiesz o tym, że byliście jedynym zespołem z USA nagrywającym dla Factory Ameryka?
Well, yes we knew. Also on there on various cuts, releases was the GF of Factory America head Michael Shamberg (RIP), Stanton Miranda aka Thick Pigeon.
Tak, wiedzieliśmy o tym wtedy.. Na próbach pojawili się szefowie Factory America Michael Shamberg (RIP), i Stanton Miranda aka Thick Pigeon.
Tak, wiedzieliśmy o tym wtedy.. Na próbach pojawili się szefowie Factory America Michael Shamberg (RIP), i Stanton Miranda aka Thick Pigeon.
Well, for those who know history of Factory UK - or who saw 24 Hour Party People (described by us HERE), the financial situation over there in UK was a mess. Like what happened also to New Order's Blue Monday 12, our proposed COVER art cost them more then our RECORDING.
Recently i found this interview w Hooky which tells a story about those times:
Cóż, dla tych, którzy znają historię Factory UK - lub widzieli 24 Hour Party People (opisanym przez nas TUTAJ), wiedzą, że sytuacja finansowa w Wielkiej Brytanii była zła. Podobnie jak w przypadku New Order i ich singla Blue Monday, okładka kosztowała więcej niż nagranie... Ostatnio znalazłem wywiad z Hookym który wspomina tamte czasy:
Cóż, dla tych, którzy znają historię Factory UK - lub widzieli 24 Hour Party People (opisanym przez nas TUTAJ), wiedzą, że sytuacja finansowa w Wielkiej Brytanii była zła. Podobnie jak w przypadku New Order i ich singla Blue Monday, okładka kosztowała więcej niż nagranie... Ostatnio znalazłem wywiad z Hookym który wspomina tamte czasy:
We had wanted to see Joy Division play NYC and were looking forward to it. After Ian's suicide, the group came over and played a small show at TR3, a small club downtown where the cooler underground groups played. They were not very strong that time. But we understood.
Then we played with them @ Ukrainian National Home 1982 (Taras Shevenko video). Factory shot video of the night, threw our footage away apparently. By then our lineup was: Fred S Synths, Kenneth Compton Bass and vocals, M Diekmann guitar and myself Korg Ms 20 synth and vocals, syn drum, perc.
Even then we were synth oriented and i can think we influenced NO at that show. Same time, after our soundcheck we heard the sound man hates you and so when we began to play the sound levels were not right - our vocals were way down in the mix and synth was also lacking. Very lucky for us, Peter Hook jumped up to the sound board and began making a proper mix for us ! What a hero Peter.
In the song '20' (unreleased live cut included on the first IY reissue, Acute Records 2006) you can clearly hear my vocals finally come up in the mix. That show was put on by Ruth Polsky (who i believe Hooky refers to in that video interview or another one of same series). I drew the poster (attached).
We knew Ruth from Danceteria (where IY, SPK played).
Chcieliśmy zobaczyć, jak Joy Division gra w Nowym Jorku i nie mogliśmy się doczekać. Po samobójstwie Iana grupa zagrała mały show w TR3, niewielkim klubie w centrum, gdzie grały fajniejsze grupy undergrundowe. W tamtym czasie nie byli zbyt dobrzy. Ale to rozumieliśmy.
Następnie graliśmy z nimi @Ukrainian National Home 1982 (wideo Taras Shevchenko). Factory najwyraźniej odrzucili nasze nagrania z tego filmu. W tym czasie nasz skład był następujący: Fred S syntezatory, Kenneth Compton bas i wokal, M Diekmann gitara i ja Korg Ms 20 syntezator i wokal, syntezatory i instrumenty perkusyjne.
Już wtedy byliśmy zorientowani na syntezatory i myślę, że zainspirowaliśmy New Order na tym koncercie. W tym samym czasie, po próbie, usłyszeliśmy, że jest wyjątkowo kiepskiego i kiedy zaczęliśmy grać, okazało się że wokal był bardzo niski, i nie było słychać syntezatorów. Na szczęście dla nas Peter Hook skoczył do konsoli zaczął nas miksować! Co za bohater z tego Petera.
W utworze „20” (nagrany tylko na żywo i zamieszczony na pierwszej reedycji IY, wydanej przez Acute Records w roku 2006) wyraźnie słychać, że moje wokale wreszcie pojawiają się w miksie. Ruth Polsky (do którego, jak sądzę, nawiązuje Hooky w tym wywiadzie wideo lub innym z tej samej serii) realizował nagranie. Załączam plakat.
Znaliśmy Rutha z Danceterii (gdzie grał IY, SPK).
Chcieliśmy zobaczyć, jak Joy Division gra w Nowym Jorku i nie mogliśmy się doczekać. Po samobójstwie Iana grupa zagrała mały show w TR3, niewielkim klubie w centrum, gdzie grały fajniejsze grupy undergrundowe. W tamtym czasie nie byli zbyt dobrzy. Ale to rozumieliśmy.
Następnie graliśmy z nimi @Ukrainian National Home 1982 (wideo Taras Shevchenko). Factory najwyraźniej odrzucili nasze nagrania z tego filmu. W tym czasie nasz skład był następujący: Fred S syntezatory, Kenneth Compton bas i wokal, M Diekmann gitara i ja Korg Ms 20 syntezator i wokal, syntezatory i instrumenty perkusyjne.
Już wtedy byliśmy zorientowani na syntezatory i myślę, że zainspirowaliśmy New Order na tym koncercie. W tym samym czasie, po próbie, usłyszeliśmy, że jest wyjątkowo kiepskiego i kiedy zaczęliśmy grać, okazało się że wokal był bardzo niski, i nie było słychać syntezatorów. Na szczęście dla nas Peter Hook skoczył do konsoli zaczął nas miksować! Co za bohater z tego Petera.
W utworze „20” (nagrany tylko na żywo i zamieszczony na pierwszej reedycji IY, wydanej przez Acute Records w roku 2006) wyraźnie słychać, że moje wokale wreszcie pojawiają się w miksie. Ruth Polsky (do którego, jak sądzę, nawiązuje Hooky w tym wywiadzie wideo lub innym z tej samej serii) realizował nagranie. Załączam plakat.
Znaliśmy Rutha z Danceterii (gdzie grał IY, SPK).
Could you please make a photo of this Ike Yard FACTA 2 record? Do you have some photos from that time?
Czy możesz nam przesłać zdjęcia tego albumu, czy istnieją zdjęcia z tamtego koncertu i tamtych czasów?
Czy możesz nam przesłać zdjęcia tego albumu, czy istnieją zdjęcia z tamtego koncertu i tamtych czasów?
None exist. But we can say that Factory head man Tony Wilson came around and popped his head into the mixing room while we worked. Budget for studio time was very tight so we couldn't stop what we were doing and soldiered on to finish the mix in time.
Nie istnieją. Można powiedzieć że szef Factory Tony Wilson krążył po studio i zaglądał do pokoju realizatorskiego kiedy pracowaliśmy. Budżet na studio był bardzo niski więc długo pracowaliśmy żeby skończyć na czas.
Nie istnieją. Można powiedzieć że szef Factory Tony Wilson krążył po studio i zaglądał do pokoju realizatorskiego kiedy pracowaliśmy. Budżet na studio był bardzo niski więc długo pracowaliśmy żeby skończyć na czas.
Please describe how this album was recorded, what do you remember?
Czy możesz opisać w jaki sposób realizowaliście nagrania, co pamiętasz?
Czy możesz opisać w jaki sposób realizowaliście nagrania, co pamiętasz?
Unlike the recording of the first record (down in Soho, at Sorcerer Sound with a good engineer Greg Curry, the Factory America LP was done at a Studio Shamberg found and so there we went. To 'The Ranch' in lower mid town. Not any special or great Studio or engineer, but by then we knew what we wanted and could produce ourselves. By then we had changed over to almost totally electronic gear and sound. Fred S - Synths, Korg controller, Kenneth bass ,voc. and bass synth, MD synth and a little guitar (outro of Kino) and myself on Korg, voc., tom toms. We couldn't finish recording everything.
We never recieved any sales reports, got little press for the record. At one point when Factory America moved it's offices, there were a number of LP's found so we ran uptown and grabbed them !
We never heard from Factory America that we could continue recording with them. So with no direction from the label, we became restless.
Kenneth was involved with Madonna, who we met at The Music Building (and KC can be seen in her video for Burning Up For Your Love) Michael Diekmann formed a group that included Mirands (and Ikue Mori from DNA). I did a show with Fred S at Pyramid, moved to W Berlin by spring 1983 where i lived with (and worked a bit) with x member of DAF, Liasions Dangeruses' Christlo Haas (RIP), lived and worked a bit with Susanna K from MALARIA !. Also played with two groups there - VOOV ( mixed by Mufti from ENB) and also Nth @ W Berlin's Loft. And back in NY that fall, went on to do The Dominatrix Sleeps Tonight big club hit of 1984 (recorded at Unique Studios where Planet Rock and all the big hits of the time were done. Arthur Baker signed Dom after hearing us mix it. Of course NO also worked with Baker and his talented partner John Robie (the synth guy of that team).
* And btw - those pics on the inner sleeve of the Factory LP - those were from u (Italian Road Signs as i recall ), attached
Stuart Argabright for Ike Yard April 4 2019
Stuart Argabright z Ike Yard, 4.04.2019.
Thank you Stuart!
Podobało się? To czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.
Wszystkie nasze wywiady są TUTAJ.
Our interviews are HERE.
Inaczej niż podczas nagrywania pierwszej płyty w Soho, w Sorcerer Sound z dobrym inżynierem Gregiem Curry, longplay dla Factory America był nagrywany w Studio Shamberg. Niezbyt specjalne studio i nie za dobry inżynier, ale wtedy bardzo chcieliśmy nagrywać. Niemalże całkowicie przeszliśmy na elektroniczny sprzęt. Fred S - syntezatory, Korg kontroler, Kenneth bas ,śpiew i syntezator basowy, MD syntezator i nieco na gitarze (np. w Kino) i ja na Korgu, i śpiew. Nie mogliśmy skończyć nagrywać niczego.
Nigdy nie dostaliśmy żadnych raportów sprzedaży, czy informacji o tym co dzieje się z płytą. Gdy Factory America przenosiła swoje biura znaleziono kilka sztuk albumu, któe ukradliśmy.
Nigdy nie słyszeliśmy zaproszenia od Factory America do kolejnych nagrań. Tak więc bez wskazówek z wytwórni staliśmy się bezradni.
Kenneth związał się z Madonną, którą spotkaliśmy w The Music Building (a KC można zobaczyć w jej wideo Burning Up For Your Love). Michael Diekmann stworzył zespół w któym był Mirands (i Ikue Mori z DNA). Ja koncertowałem z Fredem S w Pyramid, przeprowadziłem się do Berlina Zachodniego latem 1983 gdzie mieszkałem z (i trochę pracowałem) którymś z członków DAF, członkiem Liasions Dangeruses' Christlo Haasem (RIP), trochę z Susanną K z zespołu MALARIA! Grałęm też z dwoma innymi zespołami - VOOV (miksowanym przez Mufti z ENB) i także z Nth. Wróciłem do NY tamtej jesieni, nagrałem The Dominatrix Sleeps Tonight wieki hit klubowy w roku 1984 (nagrany w Unique Studios gdzie nagrano Planet Rock i wszystkie wielkie hity tamtych czasów. Arthur Baker napisał Dom po tym jak nas usłyszał. Oczywisćie New Order też pracowali z Bakerem i jego utalentowanym partnerem Johnem Robie (grającym wtedy na syntezatorach).
Załączam zdjęcia.
Załączam zdjęcia.
Thank you Stuart!
Podobało się? To czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.
Wszystkie nasze wywiady są TUTAJ.
Our interviews are HERE.
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńusunąłem bo zrobiłem byka, jeszcze moja dziewczyna by przeczytała i miałbym ... jak w ruskim czołgu :))
UsuńWywiad palce lizać, warto tu być followersem, thx. Będzie dalszy ciąg?
OdpowiedzUsuńAdek witaj - dziękujemy za pozytywny komentarz, Stuart nam sprzyja, poza tym ma swoje pomysły w które powolutku nas wciąga. Dalszy ciąg? Myślę że tak, jest kilka ciekawych wątków do pociągnięcia. Na razie poprosiliśmy go o kilka rzeczy, zobaczymy co z tego wyjdzie. Tymczasem z wywiadów mamy jeden gotowy w kolejce - zapraszamy na sobotę. Kilka kolejnych jest w realizacji. Tymczasem nie samymi wywiadami żyje człowiek. Jutro newsy, a pojutrze pierwsza część recenzji najnowszej książki Jona Savage'a o Joy Division. I tak zbliżamy się do świąt :). Pozdrowienia i dzięki za miłe słowo.
OdpowiedzUsuń