sobota, 28 maja 2022

John Peel: winylowy ćpun i jego kolekcja

W pewnym sensie wszyscy dzisiaj żyjemy w świecie Peela. Przechadzając się jakąkolwiek główną ulicą, możesz minąć idącego naprzeciw Ciebie człowieka w koszulce z logo Ramones lub Nirvany. Osoba, która ją nosi, może nic nie wiedzieć o tych zespołach i jaki jest ich wkład w kulturę, ale żadna z tych grup z nich nie zaszłaby daleko bez Peela. Po raz pierwszy puścił on w radio Nirvanę w styczniu 1989 roku, prawie trzy lata przed wydaniem „Smells Like Teen Spirit”. Jego niestrudzone promowanie Ramones w maju-czerwcu 1976 r. po prostu zapoczątkowało rewolucję.  Tak o znaczeniu niestrudzonego propagatora muzyki Johna Peela napisał  pisarz i dziennikarz muzyczny  David Cavanagh w książce Goodnight and Good Riddance: How Thirty-Five Years of John Peel Helped to Shape Modern Life. Skomentował tam także może pomijany aspekt jego pracy: Ci, którzy uzyskali aprobatę Peela, mogli doświadczyć efektów jego działań, które zmieniły ich życie (LINK). Jego muzyczne programy przeszły do legendy, naszym czytelnikom przybliżyliśmy według nas te najciekawsze (TUTAJ).


Z czego brało się tak mocne oddziaływanie Johna Peel'a?  Wyjaśnienie tej kwestii jest dziecinne proste, otóż był on zadeklarowanym winylowym ćpunem, uzależnionym od kupowania i kolekcjonowanie płyt winylowych, którymi szczelnie wypełnił swój dom Peel Acres. Nie był fanem płyt kompaktowych i kupował płytę CD tylko wtedy, gdy nie było jej winylowego odpowiednika. O ukochany format zabiegał natomiast zawsze i wszędzie: podczas wyjazdów rodzinnych, wakacyjnych, w rozmowach z słuchaczami, których nie raz błagał, aby przysłali kopie płyt, których nie miał, to samo było z przyjaciółmi czy znajomymi.  I niechętnie rozstawał się z posiadanymi egzemplarzami nagrań.  W 1969 zaczął je katalogować i stworzył system indeksowania a nawet kazał zbudować w swoim domu osobne pomieszczenie, aby je tam pomieścić. Ustanowił również system oceny za pomocą gwiazdek (podobnie jak i my), aby pomóc sobie zdecydować, czy odtwarzać dane utwory w swoich programach radiowych. Sens oznaczeń Peel opisał w swoim programie 28 maja 1979 : * oznaczała Mogę ci to zagrać, ** - Powinienem to zagrać, ***Muszę to zagrać i **** Na żywo. Czasami Peel umieszczał na utworach więcej niż 4 gwiazdki, na przykład okładka ulubionego przez niego singla Teenage Kicks miała aż 44 gwiazdki. 



Po swojej śmierci w 2004 roku John Peel pozostawił pogrążoną w żałobie rodzinę oraz...  prawdopodobnie najbardziej znaną kolekcją płyt w Wielkiej Brytanii, składającą się z ponad 26 000 albumów, 40 000 singli i niezliczone ilości płyt CD, które wypełniały regały stojące w jego biurze a także w pokojach i budynkach gospodarczych posiadłości Peel'ów nazywanej przez Johna: Peel Acres. Wdowa po dziennikarzu, Sheila Ravenscroft, wraz z synem, także dziennikarzem muzycznym i DJ w BBC Radio 6, Tomem Ravenscroftem, postanowiła udostępnić tę ogromną i cenną kolekcję fanom, muzykom i dziennikarzom. W tym celu oboje założyli wirtualne muzeum. Proces digitalizacji zbiorów ułatwił im porządek, w jakim John Peel trzymał swoje nagrania: single i płyty CD były ułożone alfabetycznie, a każdy album oprócz tego posiadał numerowaną kartę katalogową napisaną ręcznie na maszynie do pisania, która następnie trafiała do szafki na dokumenty gdzie spoczywała wraz z innymi, ułożonymi alfabetycznie. Projekt umieszczenia kolekcji on-line jest jednak trudny do wykonania z racji ilości płyt, dlatego został etapowany. Na razie od 2012 roku co miesiąc udostępnianych jest 100 płyt LP miesięcznie. Są to obiekty wybrane alfabetycznie, wzbogacone o specjalnie wywiady wideo z poszczególnymi artystami. Ponadto udostępniono także nieznane wcześniej ogółowi materiały filmowe Peel'a, w tym także z archiwum domowego. Oczywiście tak potężne zamierzenie wymaga funduszy. Na razie korzystano z finansowej pomocy Arts Council i BBC, a efekt jest już widoczny, z tych materiałów można korzystać TUTAJ.


Do kwietnia 2016 roku dodatkowo, prawdopodobnie w celu zebrania funduszy na dalszą digitalizację, wypuszczono singiel  Nothing Leaves The Archive z czterema skomponowanymi wcześniej utworami zawierającym zsamplowaną muzykę z kolekcji płyt Peela. Syn Peela, Tom Ravenscroft  od pewnego czasu w BBC Radio 6 Music prowadzi w każdy piątek program w którym prezentuje niektóre nagrania swojego Ojca (LINK). A teraz, 14 czerwca 2022 r. pewna ilość rzadkich płyt i innych przedmiotów z kolekcji Peela zostanie wystawiona na aukcji Bonhams... Najblizsi krewi Peela tak uzasadnili swój wybór: „Oglądając nagromadzone przez 40-lat kawałki muzyki pop, zdecydowaliśmy, że kilka najciekawszych pozycji mogłyby znaleźć dom wśród fanów programu lub u artystów, których muzykę grał. Bonhams pomogło nam w starannym wyborze tego, co jest oferowane na sprzedaż, i mamy nadzieję, że te przedmioty spotkają się z zainteresowaniem i uznaniem, które z pewnością John/tata uznaliby za uzasadnione. (...) Nie chcieliśmy dzielić jego ukochanej kolekcji płyt, ale przeznaczyliśmy na sprzedaż wybór szczególnie rzadkich lub unikalnych płyt, które nie odbierają integralności jego archiwum.


Wśród tych przedmiotów są prawdziwe rarytasy, poniżej podajemy kilkanaście memorabiliów wartych uwagi:

Albumy:

John Lennon/Yoko Ono: Monopressing LP Two Virgins z adnotacjami Johna Lennona i Yoko Ono, 1968;

The Rolling Stones: promocyjny album LP podpisany przez zespół, 1969;

Marc Bolan: Niepublikowany album Hard On Love 1972;

Queen: Płyta długogrająca Queen II z odręcznie napisanym listem od Freddiego Mercury'ego, 1974; 

The Damned: LP Damned Damned Damned odpisany przez zespół, 1977.

Single:

Joy DivisionAn Ideal For Living, 1978, z listem od Stephena Morrisa

Sex Pistols: An Acetate Nevermind Buzzcocks;

Nirvana: Love Buzz/Big Cheese, 1988;

The Clash: London Calling, 1979;

U2: Joshua Tree Collection, 1987. 


Plakaty:

Joy Division: Unknown Pleasures

The Jimi Hendrix Experience: A Christmas On Earth Poster for Olympia, 1967.

Inne przedmioty:

David Bowie: odręcznie napisany, pięciostronicowy list;

Yoko Ono: A Note Regarding Forthcoming Demos;

John Peel: Odręcznie napisay porządek programu;

Nagroda NME Godlike Genius dla Johna Peela z 1993

Gramofon z biurka dziennikarza z jego domu w Suffolk 

Wszystkie wystawione na aukcję memmorabilia można obejrzeć TUTAJ

Ciekawe jest nie tylko co zostało wystawione na sprzedaż ale także kto je kupi...

Czytajcie nas - codziennie nowy wpis, tego nie znajdziecie w mainstreamie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz