ISOLATIONS: Z mojej płytoteki: The Cure - Disintegration - ostatnia warta uwagi płyta zespołu, choć nie w całości

niedziela, 2 sierpnia 2020

Z mojej płytoteki: The Cure - Disintegration - ostatnia warta uwagi płyta zespołu, choć nie w całości

Po tym jak zajęliśmy się u nas dwoma najważniejszymi wydawnictwami zespołu the Cure, czyli Pornography (TUTAJ) i Faith (TUTAJ) a także przedstawiliśmy zarys historyczny ich powstania opierając się na książce Richarda Carmana (TUTAJ i TUTAJ) pora na trzeci album, który ma jakieś tam korzenie w klimatach dwóch wielkich poprzedników, choć chwilami niestety jest, delikatnie mówiąc, kiczowaty. Inaczej bowiem nie można nazwać piosenek Lovesong i Lullaby. O ile pierwsza jeszcze w wielkim tłoku ujdzie, o tyle druga jest chyba najgorszym koszmarkiem w całym dorobku Smitha. Całości dopełnia ohydny, tandetny teledysk... Czy ktoś po zobaczeniu go byłby w stanie uwierzyć, że zespół nagrał kiedyś dwie płyty lokujące się w czołówce gotyku? Wątpię...

Okładka też nie wróży nic dobrego...

Zanim przejdziemy do tekstów, kilka uwag. Bowiem w sieci ciężko jest napotkać oryginalną, czyli omawianą dzisiaj u nas wersję płyty z 1989 roku. Tak więc wytwórnie zabiły oryginał trackilsty różnymi wznowieniami i bonusami.

Przypomnijmy zatem, że oryginał wydany przez Fiction Records, zawiera 10 piosenek, podanych na końcu wpisu (plus bonusy na wersji CD czyli Last Dance i Homesick). Wymienione są zresztą na rewersie okładki i wewnątrz na kopercie z tekstami.

Co do wznowień warto dodać, że gdyby zastąpili Lullaby wspomnianą i genialną piosenką Last Dance, honor albumu byłby uratowany. Tyle w temacie. Poniżej tłumaczenia tekstów, przy czym Lullaby pomijamy z podanych powyżej względów.

Prosta piosenka

Myślę że jest ciemno i wygląda jakby padało Powiedziałaś

I wieje wiatr jakby był koniec świata Powiedziałaś

I jest tak zimno

Zimno jakbyśmy byli martwi

I później uśmiechnęłaś się

Przez chwilę

Myślę że jestem stara i czuję ból Powiedziałaś

I wszystko kończy się jak miałby być koniec świata

Powiedziałaś

I jest tak zimno

Zimno jakbyśmy byli martwi I później uśmiechnęłaś się

Przez chwilę

Czasem sprawiasz że czuję

Jakbym żył na krawędzi świata

To właśnie sposób w jaki się uśmiecham Powiedziałaś

Obrazy ciebie

Tak długo już patrzę na obrazy ciebie

Że prawie uwierzyłem że są realne

Tak długo żyję z moimi obrazami ciebie

Że prawie uwierzyłem że są one wszystkim

Co mogę czuć

Zapamiętywanie

Ciebie stojącej spokojnie w deszczu

Kiedy ja biegłem do twojego serca będąc obok I całowaliśmy się kiedy spadało niebo Trzymając cię blisko

Jak zawsze trzymam kiedy się boisz Zapamiętywanie ciebie

Biegnącej miękko przez noc

Byłaś większa i jaśniejsza i bielsza niż śnieg

I krzyczałaś na udawanie

Krzyczałaś na niebo

I w końcu odnalazłaś odwagę

By zapomnieć

Zapamiętywanie

Ty wpadasz w moje ramiona

Płacząc z powodu śmierci twojego serca

Biała jak kamień

Delikatna

Stracona w chłodzie

Zawsze byłaś zagubiona w ciemności Zapamiętywanie

Ty jaką zwykłaś bywać

Powolnie tonąca

Byłaś aniołami

Tak bardzo więcej niż wszystkim

Trzymana ostatni raz później spokojnie usypiająca

Otwieram oczy

Ale nigdy nic nie widzę

Gdybym tylko umiał wypowiedzieć prawidłowe słowa

Mógłbym zanieść je wprost do twojego serca Gdybym tylko umiał wypowiedzieć prawidłowe słowa

Mógłbym zniszczyć

Wszystkie moje obrazy ciebie

Tak długo patrzę na te moje obrazy ciebie

Ale nigdy nie docieram do twojego serca Szukam tak długo słów prawdy

Ale zawsze rozdzieram Moje obrazy ciebie Nie było niczego w świecie

Czego pragnąłbym bardziej

Niż czuć ciebie głęboko w moim sercu

Nie było niczego w świecie

Czego pragnąłbym bardziej

Niż nigdy nie czuć rozdzierania

Moich obrazów ciebie

Zamknięcie

Wybiegam z czasu

Nie w rytmie

Zamknięcie

Nigdy nie śpię w godziny pragnienia

Puste godziny chciwości

I daremna

Ciągła potrzeba

By poczuć znowu prawdziwą wiarę

W coś więcej niż szyderstwo

Gdybym tylko mógł

Wypełnić swoje serce miłością

Piosenka miłosna