Free Games for May: We fell in love with cold wave / post punk with Joy Division, our interview. Free Games for May: W cold wave/post punku zakochaliśmy się od czasu Joy Division - nasz wywiad

Fot. Maria Jaszczurowska

Free Games for May to młody zespół z Gdańska, który przedstawiliśmy na naszym blogu całkiem niedawno (TUTAJ), omawiając przy okazji ich doskonały album Leave a Bruise. Uważamy że to kapela, która zrobi ogromną karierę, dlatego zasługuje na szersze przedstawienie. 

Zatem dzisiaj zapraszamy na wywiad z muzykami zespołu, który tworzą: Hanna Went (gitara elektryczna, wokal, gitara basowa), Michał Macidłowski (perkusja, klawisze) i Pascal Buła (gitara basowa, wokal, gitara elektryczna). Dziękujemy że znaleźli dla nas czas i pozdrawiamy wszystkich, mając nadzieję że jak będą już sławni, nie zapomną o nas.

Free Games for May is a young band from Gdańsk, which we presented on our blog quite recently (HERE), discussing their excellent album Leave a Bruise. We believe that this is a band that will make a huge career, so it deserves a wider presentation.

So today we invite you to an interview with the musicians of the band consisting of: Hanna Went (electric guitar, vocals, bass guitar), Michał Macidłowski (drums, keyboards) and Pascal Buła (bass guitar, vocals, electric guitar). Thank you for finding time for us and we greet everyone, hoping that when they become famous, they will not forget about us.

Na wstępie dziękujemy że zgodziliście się udzielić nam wywiadu. Zacznijmy od Was - jesteście bardzo młodzi, kto zaraził Was chłodną falą i jakie są Wasze fascynacje muzyczne?

First of all, thank you for agreeing to give us an interview. Let's start with you - you are very young, who infected you with a cold wave and what are your musical fascinations?

Pascal: Chłodną falą zafascynowałem się jakoś w liceum. Ogromne wrażenie zrobił na mnie nastrój tej muzyki i siła wyrazu która przychodzi z tak minimalistyczną formą. Ale jeśli mam mówić o sobie to inspiracje nie ograniczają się do tego nurtu. Jeśli chodzi o gitarowe granie to przy powstawaniu leave a bruise myślałem też sporo o noise rocku spod znaku Sonic Youth, shoegaze’owych brzmieniach od MBV czy Lush i eksperymentach Velvet Undeground. Poza tym słucham też sporo elektroniki. Wśród moich ulubieńców są Andy Stott i Burial – jak sobie teraz o nich myślę to mają oni pewne punkty wspólne z brzmieniami chłodnej fali.

Hania: To nie będzie oryginalna odpowiedź, w cold wave/post punku zakochałam się od Joy Division, po tym jak znalazłam stary winyl Unknown Pleasures mojego taty i spędziłam Sylwestra słuchając go w kółko (nie byłam fajną nastolatką). Jeśli chodzi o fascynacje muzyczne, to nie jest to tylko to, co słychać w muzyce FGFM, aczkolwiek klimaty post punku, shoegaze’u i dream pop’u są mi bardzo bliskie i wracam do nich często. Ostatnimi czasy odkrywam po trochu stare country z lat 70’tych (moim faworytem jest Townes Van Zandt), czego sama się po sobie nie spodziewałam.

Michał: Cold wave pojawił się spontanicznie w FGFM i jest to pierwsze moje zetknięcie z tym gatunkiem. Fascynuje mnie coś nieustannie, ale nie ma jednego konkretnego wycinka muzyki, do którego zawsze sięgam gdy potrzebuję czegoś inspirującego. To raczej chęć nieustannego szukania i odkrywania w dziwnych zakątkach muzyki mnie napędza.

Pascal: The cold wave got fascinated somehow in high school. I was greatly impressed by the atmosphere of this music and the power of expression that comes with such a minimalist form. But if I am to talk about myself, my inspirations are not limited to this trend. When it comes to playing guitar, when creating leave a bruise, I also thought a lot about noise rock from Sonic Youth, shoegaze sounds from MBV or Lush and Velvet Undeground experiments. Besides, I also listen to a lot of electronics. Among my favorites are Andy Stott and Burial - when I think about them now, they have certain points in common with the sounds of the cool wave.

Hania: It won't be an original answer, I fell in love with Joy Division in cold wave / post punk, after I found my dad's old Unknown Pleasures vinyl and spent New Year's Eve listening to it over and over again (I was not a cool teenager). When it comes to musical fascinations, this is not only what you hear in FGFM's music, although the atmosphere of post punk, shoegaze and dream pop is very close to me and I come back to them often. Recently, I am discovering a bit of old country from the 70s (my favorite is Townes Van Zandt), which I did not expect from myself.

Michał: Cold wave appeared spontaneously in FGFM and this is my first encounter with this genre. I am constantly fascinated by something, but there is no one particular piece of music that I always reach for when I need something inspiring. It is rather the desire to constantly search and discover strange parts of music that drives me.

Pytanie do Hani - ulubione wokalistki/wokaliści, wzorce wokalne? Kto uczył Was (Ciebie i Pascala) śpiewać?

 

Question for Hania - favorite female singers, vocal patterns? Who taught you (you and Pascal) to sing?

Pascal: Mnie śpiewać uczyła na dobrą sprawę Hania. Oprócz tego, uczęszczałem jeszcze przez jakiś czas na zajęcia do przyjaciółki z Gdyni, ale tak de facto nie byłem na żadnym profesjonalnym kursie.

Hania: Powiedzmy, że jedyną stałą cechą wszystkich wokalistów, których lubię jest to, że nie mają ze sobą absolutnie nic wspólnego. Bardzo podobają mi się męskie barytony z chrypką, jak Hozier, Father John Misty i Matt Berninger z The National, z drugiej strony delikatne i zamglone damskie głosy, jak Grouper, czy Rachel Goswell albo Hope Sandoval, a gdy nikt nie słyszy to próbuję śpiewać piosenki Florence + the Machine. Uwielbiam głosy, które mają w sobie coś niezwykłego, czy to będzie neurotyczność Thoma Yorke’a, czy przedziwna ‘monotonność’ Michael’a Stipe’a.
 
Jeśli chodzi o moją edukację wokalną, chodziłam na zajęcia do szkoły musicollective, gdzie bardzo pomogła mi Agata Walczak, którą serdecznie pozdrawiam. Poza tym nie potrafię przebywać sama w domu bez śpiewania, więc powiedzmy, że moja edukacja jest regularna i nieustająca.

Pascal: I was actually taught singing by Hania. In addition, for some time I attended classes with my friend from Gdynia, but in fact I was not on any professional course.

Hania: Let's say that the only constant feature of all the singers I like is that they have absolutely nothing in common. I really like male hoarse baritones like Hozier, Father John Misty and Matt Berninger from The National, on the other hand soft and hazy female voices like Grouper or Rachel Goswell or Hope Sandoval, and when nobody hears I try to sing the songs Florence + the Machine. I love voices that have something extraordinary about them, be it the neuroticism of Thom Yorke or the strange monotony of Michael Stipe.

When it comes to my vocal education, I attended musicollective school, where Agata Walczak helped me a lot, to whom I cordially greet. Also, I can't be home alone without singing, so let's just say my education is regular and incessant.
 

Jak komponujecie, kto pisze teksty, kto jest realizatorem Waszych nagrań?

How do you compose, who writes the lyrics, who is the producer of your recordings?

Pascal: Kompozycje mogą powstawać zarówno kiedy jesteśmy w oddali od siebie, jak i wspólnie na  próbach. Myślę że mamy dosyć demokratyczny sposób pisania – piosenki nabierają ostatecznego kształtu dopiero pod wpływem sugestii każdego z nas. Przy leave a bruise podjęliśmy się tego żeby zrealizować i wyprodukować album własnoręcznie – tutaj chylę czoła przed naszym perkusistą, Michałem który był realizatorem i dowodził procesem produkcji.

Hania: Komponujemy po trochu wszyscy, czy to podczas wspólnych improwizacji na próbach, czy to kiedy jedna osoba wpada na pomysł i rozwijamy go wspólnie. Teksty piszemy głównie ja i Pascal, każde z nas ma trochę inne podejście i myślę, że dobrze się tutaj uzupełniamy. Za realizację na pierwszej EPce odpowiedzialny jest Paweł Osicki, natomiast przy leave a bruise należą się wielkie brawa dla Miśka, to jemu udało się skleić cały nasz chaos w jedno.

Pascal: Compositions can be created both when we are away from each other and together during rehearsals. I think we have a fairly democratic way of writing - songs take their final shape only under the influence of everyone's suggestions. During leave a bruise, we made the effort to make and produce the album ourselves - here I bow my head to our drummer, Michał, who was the producer and commanded the production process.

Hania: We all compose a little, whether during joint improvisations during rehearsals, or when one person comes up with an idea and we develop it together. The lyrics are mainly written by me and Pascal, each of us has a slightly different approach and I think we complement each other well here. Paweł Osicki is responsible for the production on the first EP, while at leave a bruise Miśek deserves a big round of applause, he managed to glue our chaos into one.

Czym się inspirujecie w twórczości? (muzyka, film, książki - jeśli tak to jakie?)

What are your inspirations? (music, film, books - if so, what?)

Pascal: Sporo czytam i oglądam, bez wątpienia ma to wpływ na to jak komponuję i piszę teksty. Ostatnimi czasy sporo pomysłów przychodziło mi w trakcie lektury książek Brunona Schulza i Alberta Camusa, myślę że mogły się jakoś odbić w moich tekstach. Jeśli chodzi o filmy, to mogę śmiało powiedzieć, że lubię długie, powolne snuje – twórczość Beli Tarra, Antonioniego, Tarkowskiego. Oczywiście się do nich nie ograniczam, ostatnio na przykład coraz chętniej wraca mi się do kina amerykańskiego lat 70-tych filmów takich jak Taksówkarz, Trzy kobiety czy Rozmowa  lecą u mnie w zasadzie na zapętleniu.

Hania: Bardzo działają na mnie wizualne formy przekazu, czy otoczenie w ogóle. Dobrze pisze mi się teksty i muzykę w miejscach, które oddziałują na mój zmysł estetyczny. Czasem wpadnę na linijkę tekstu w środku lasu, albo kiedy idę ulicą w obcym mieście. Niektóre z moich tekstów są takimi małymi winietami wyciągniętymi z prawdziwych sytuacji w moim życiu. Oczywiście koloryzuję je i chowam za metaforą, ale życie jest czasem tak absurdalne, że można nadać mu sens tylko w ten sposób.

Michał: Mefedron. Tylko i wyłącznie.

Pascal: I read and watch a lot, it has no doubt influences the way I compose and write lyrics. Recently, a lot of ideas came to me while reading the books of Bruno Schulz and Albert Camus, I think that they could somehow be reflected in my lyrics. When it comes to movies, I can safely say that I like long, slow spins - the works of Bel Tarr, Antonioni, Tarkowski. Of course, I do not limit myself to them, for example recently, I am more and more often returning to the American cinema of the 70s of films such as Taxi Driver, Three Women or The Conversation, they basically fly in a loop.

Hania: I am very much influenced by visual forms of communication, or the environment in general. I am good at writing lyrics and music in places that affect my aesthetic sense. Sometimes I come across a line of text in the middle of a forest, or when I'm walking down a street in a strange city. Some of my texts are such little vignettes taken from real situations in my life. Of course, I color them and hide them behind a metaphor, but life is sometimes so absurd that you can only make sense of it in this way.

Michał: Mephedrone. Only.

Dlaczego tak lubicie Dianę z Wersalu?

Why do you like Diana of Versailles so much?

Hania: Zdjęcie wylądowało na okładce zupełnym przypadkiem. Zrobiłam je na wycieczce do Paryża z grupą znajomych, dopiero co znalazłam wtedy analogowy aparat mojego taty i robiłam zdjęcia wszystkiego, co wpadło mi w oko. A że Diana (czy Artemida) to moja ulubiona Rzymska/Grecka bogini, musiałam zrobić to zdjęcie. Kiedy zdecydowaliśmy się, że Piosenka John Cazale Was A Dancer znajdzie się na EPce, przypomniałam sobie, że zrobiłam to zdjęcie w Luwrze, przede wszystkim dlatego, że pierwotnie piosenka miała tytuł Deer Hunter i był to też roboczy tytuł wydawnictwa. Z tego zbiegu okoliczności wyszła cała reszta oprawy graficznej, powycinałam kilka fragmentów tej jednej fotografii i są one teraz okładkami wszystkich singli.

Fot. Maria Jaszczurowska
 
Pascal: Może i zdjęcie nie było robione z myślą o albumie, ale sądzę, że jego obecność na okładce to nie przypadek. Myślę, że brzmienie i atmosfera albumu może przywodzić na myśl skojarzenia z pierwotną, naturalną siłą, którą reprezentuje Diana. Fascynuje mnie też, że jest w niej coś zarówno dostojnego, eleganckiego jak i groźnego – myślę, że to też trafne odbicie lęków i wątpliwości, które przewijają się przez płytę.

Hania: The photo landed on the cover completely by accident. I took them on a trip to Paris with a group of friends, then I just found my dad's analog camera and took pictures of everything that caught my eye. And since Diana (or Artemis) is my favorite Roman / Greek goddess, I had to take this picture. When we decided that song John Cazale Was A Dancer would be on the EP, I remembered I took this photo at the Louvre, mainly because the song was originally titled Deer Hunter and it was also a working title for the release. All the rest of the artwork came out of this coincidence, I cut out a few fragments of this one photo and they are now the covers of all the singles.

Pascal: Maybe the photo wasn't taken with the album in mind, but I think its presence on the cover is not a coincidence. I think the sound and atmosphere of the album can bring to mind the primal, natural strength that Diana represents. I am also fascinated that there is something dignified, elegant and dangerous about it - I think it is also an accurate reflection of fears and doubts that are running through the record. 

Czy mówią Wam coś nazwy: Cocteau Twins, 4AD, Throwing Muses?

Do the names tell you something: Cocteau Twins, 4AD, Throwing Muses?

Pascal: Jak najbardziej znamy i słuchamy. Bardzo mi miło, że skojarzyliśmy się z brzmieniami 4AD. Do inspiracji przy tworzeniu leave a bruise mogę też śmiało dołączyć Doolittle od Pixies z właśnie tej wytwórni, właśnie zdałem sobie sprawę że słuchałem jej sporo w tamtym czasie.

Myślę że 4AD niezmiennie ma bardzo dużo ciekawego do zaoferowania – od nastrojowego dark wave’u spod znaku Dead Can Dance (uwielbiam szczególnie ich pierwsze 3 płyty) aż po hałaśliwą i chaotyczną twórczość The Birthday Party.

Hania: Nie wiem, czy pytanie sugeruje porównanie, lecz jeśli tak jest, bardzo nam miło. Oczywiście cała stajnia 4AD jest kopalnią inspiracji, czy to zespoły z lat 80/90tych, czy ich współcześni podopieczni.

Pascal: We know and listen to it the most. I am very pleased that we associated with the sounds of 4AD. For the inspiration behind leave a bruise, I can also go ahead and add Doolittle from the Pixies from this label, I just realized that I was listening to a lot at the time.

I think that 4AD invariably has a lot of interesting things to offer - from the atmospheric dark wave of Dead Can Dance (I especially love their first 3 albums) to the noisy and chaotic work of The Birthday Party.Hania: I don't know if the question suggests a comparison, but if it is so, we are very pleased. Of course, the entire 4AD stable is a mine of inspiration, be it bands from the 80s / 90s or their contemporaries.
 

Czym zajmujecie się na co dzień? Rozumiem, że jeszcze zbyt szybko na życie z muzyki?

What do you do on a daily basis? I understand it's still too fast to live with music?

Pascal: Studiuję filmoznawstwo, filmy to w zasadzie druga moja największa pasja.

Hania: Studiuję malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Michał: Czy mogę tylko powiedzieć, że studiuję? Nie chcę się wzbudzać kontrowersji wskazywaniem kierunku moich studiów.

Pascal: To tylko w ramach podpowiedzi dodam, że Michał by nas dzielnie wybronił w sądzie.

Pascal: I study film studies, films are basically my second greatest passion.
 
Hania: I study painting at the Academy of Fine Arts in Warsaw.

Michał: Can I just say that I am studying? I do not want to arouse controversy by indicating the subject of my studies.

Pascal: This is just a hint that Michał would bravely protect us in court.
   

Kiedy usłyszymy Wasz pierwszy długogrający album, co będzie na okładce i czy będzie stylistycznie utrzymany w klimacie doskonałego leave a bruise?

When we hear your first full length album, what will be on the cover and will it be stylistically in the atmosphere of the perfect leave a nruise?

Pascal: Prace nad albumem długogrającym już trwają, ale szczegółów nie zdradzamy, żeby nie psuć niespodzianki. Myślę, że weźmiemy to co najlepsze z leave a bruise, ale też postaramy się zaproponować coś nowego. Nie zamierzamy stać w miejscu.

Pascal: The work on the full-length album is already underway, but we don't reveal the details, so as not to spoil the surprise. I think we will take the best of leave a bruise, but also try to propose something new. We're not going to stand still.
 

Czy na co dzień też jesteście tacy poważni jak Wasza muzyka, czy też sztuka którą tworzycie, jest tylko pewną kreacją?

Are you also as serious as your music on a daily basis, or is the art you create just a kind of creation?

Pascal: Myślę, że mamy nieco więcej poczucia humoru niż nasza muzyka.

Hania: Zdecydowanie nie, ciężko jest nam utrzymać powagę zbyt długo, ale nie powiedziałabym, że nastrój naszej muzyki jest kreacją. Myślę, że to po prostu część nas, której nie pokazujemy zbyt często.

Michał: jestem przeciwieństwem bycia poważnym. Nie znam się także zbytnio na kreacjach. Muzyka jest raczej wyrazem skupienia i złapania chwili oddechu na zastanowienie niż pozerstwa. 

Pascal: I think we have a bit more sense of humor than our music.

Hania: Definitely no, it's hard for us to stay serious for too long, but I wouldn't say that the mood of our music is a creation. I think it's just a part of us that we don't show too often.

Michał: I am the opposite of being serious. I don't know much about creations either. Music is an expression of concentration and taking a breath to reflect rather than posturing.

Gdańsk zawsze był miastem muzyki, czy utrzymujecie kontakty z zespołami gdańskiej sceny alternatywnej?

Gdańsk has always been a city of music, do you keep in touch with bands from the alternative Gdańsk scene?

Pascal: Gdańsk, czy szerzej Trójmiasto ma wiele ciekawych nowych składów, z którymi bardzo się lubimy. Jeśli miałbym wymieniać to na pewno trzeba wspomnieć o The Ferrules, Sztyletach no i Pastry w którym sam także gram.

Pascal: Gdańsk, or more broadly, the Tricity has many interesting new trains that we like very much. If I were to mention The Ferrules, Daggers and Pastry in which I also play.
 

Czy macie jakiegoś menadżera, guru - który ukierunkowuje Was muzycznie?

Do you have any manager, guru - who gives you musical direction?

Pascal: Przy tym pytaniu podziękowania należą się naszej przyjaciółce Oli, która przejęła wiele obowiązków menadżerskich i bardzo nam pomogła w kwestiach organizacyjnych w ostatnim czasie.

Pascal: For this question, thanks go to our friend Ola, who took over many managerial responsibilities and helped us a lot with organizational matters recently. 

Jakieś plany muzyczne po pandemii?

Any post-pandemic musical plans?

Pascal: Na pewno więcej grania na żywo. Nie mogę się doczekać powrotu festiwali – i z punktu widzenia słuchacza i muzyka.
 
Hania: Zatęskniliśmy bardzo za graniem na żywo, więc na pewno będziemy korzystać z każdej okazji.
 
Michał: Grać więcej, częściej, szybciej i ładniej.

Pascal: I'm sure to play more live. I can't wait for the festivals to return - both from the listener's and the musician's point of view.

Hania: We missed playing live a lot, so we will definitely use every opportunity.

Michał: To play more, more often, faster and nicer. 

Mamy taki zwyczaj że zespoły z którymi rozmawiamy przygotowują dla nas zdjęcie rękopisu jakiegoś tekstu. Czy możemy Was prosić o coś? Najlepiej Still to Bright... 

We have such a habit that the bands we talk to prepare for us a photo of a manuscript of a text. Can we ask you for something? Best Still to Bright song...

Rękopis Still Too Bright autorstwa Hani jest w załączniku.

Hania's Still Too Bright hand written lyrics is attached.

 

 

NASZE WYWIADY SĄ TUTAJ/ OUR INTERVIEWS ARE HERE

 

ISOLATIONS 2020. All Rights Reserved, none part of this material can be published without permission.